Das Buch der Klänge: Eine Reise zu den akustischen Wundern der Welt

با کتاب صداها، دانشمند بریتانیایی ترور کاکس ما را به دنیای پنهان شنوایی هدایت می کند. این میل را در ما بیدار می کند که در زندگی روزمره با دقت بیشتری گوش کنیم که در آن بصری بسیار تسلط دارد - و گوش هایمان را به سردرگمی صدای شگفت انگیز اطرافمان باز کنیم.

به‌عنوان یک متخصص در آکوستیک فنی، ترور کاکس مدت‌ها تلاش کرده است تا صدای ناخواسته را از بین ببرد، چه پژواک در سالن‌های کنسرت یا سر و صدای کلاس. با این حال، یک روز، سفر به فاضلاب لندن تجربه شنیداری شگفت انگیزی را برای او به ارمغان آورد - و متوجه شد: به جای خاموش کردن صداهای عجیب، باید یاد بگیریم که عجیب ترین و عجیب ترین جلوه های صوتی را درک کنیم: مانند شگفتی های صوتی زمین ما.

کتاب صداها جستجوی او برای این شگفتی های صوتی را شرح می دهد. در صحرای Mojave، کاکس از Singing Dunes بازدید می کند. در فرانسه، او پژواکی را کشف می کند که آماده شوخی است. در کالیفرنیا، او در جاده ای «آوازخوان» می راند که صدای اوورتور به ویلیام تل (البته نسبتاً کج) است. و یک کشف آنقدر چشمگیر است که شایسته ثبت در کتاب رکوردهای جهانی گینس است.

Mit dem Buch der Klänge führt uns der britische Wissenschaftler Trevor Cox in verborgene Hörwelten. Es weckt in uns das Verlangen, in einem Alltag, in dem das Visuelle so sehr dominiert, doch einmal genauer hinzuhören – und unsere Ohren für das wunderbare Klangdurcheinander um uns herum zu öffnen.

Als Fachmann für technische Akustik hat sich Trevor Cox lange damit beschäftigt, unerwünschte Geräusche verschwinden zu lassen, ob Echos in Konzertsälen oder Lärm in Klassenzimmern. Eines Tages aber verschaffte ihm ein Ausflug in die Londoner Kanalisation ein erstaunliches Hörerlebnis – und die Erkenntnis: Statt seltsame Geräusche abzustellen, sollten wir die seltsamsten und bizarrsten akustischen Effekte zu schätzen lernen: als die Klangwunder unserer Erde.

Das Buch der Klänge beschreibt seine Suche nach diesen Klangwundern. In der Mojave-Wüste besucht Cox singende Dünen. In Frankreich entdeckt er ein Echo, das zu Scherzen aufgelegt ist. In Kalifornien fährt er eine „singende“ Straße entlang, die die Ouvertüre zu Wilhelm Tell erklingen lässt (wenn auch ziemlich schief). Und eine Entdeckung ist so beeindruckend, dass sie einen Eintrag ins Guinness-Buch der Rekorde verdient hat.