دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Herbert von Einem (auth.)
سری: Arbeitsgemeinschaft für Forschung des Landes Nordrhein-Westfalen 99
ISBN (شابک) : 9783322961389, 9783322962720
ناشر: VS Verlag für Sozialwissenschaften
سال نشر: 1961
تعداد صفحات: 73
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب شام آخر لئوناردو داوینچی: علوم انسانی، عمومی
در صورت تبدیل فایل کتاب Das Abendmahl des Leonardo da Vinci به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شام آخر لئوناردو داوینچی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در ایتالیا، و به ویژه در توسکانی، شام آخر به عنوان یک موضوع منظم برای تصاویر سفره خانه خدمت کرده است - غذای روزانه راهبان به عنوان یادآوری و تقلید از غذای مقدس، که در عین حال یک وعده است - نان و شراب بدن و خون خداوند "برای بسیاری برای آمرزش گناهان ریخته شد". نمایشهای شام آخر در هنر شرقی و غربی از قرن نهم با اعلام خیانت گره خورده است. اما خیانت یک موضوع فرعی است. نکته مهم در نهاد عید عشای ربانی نهفته است. آیا "شام آخر" لئوناردو (که تصور می شود بین سالهای 1495 و 1498 برای سفره خانه سنت ماریا دل گرازیه در میلان نقاشی شده است) این خواسته های فکری و معنوی را برآورده می کند؟ یا آیا موضوع مقدس صرفاً بهانه ای برای درمان مشکلات بازنمایی و روانی منطقی برای لئوناردو می شود؟ این سخنرانی به یافتن پاسخی برای این سوال اختصاص دارد. ادعاهای موضوع به طور ایده آل در قدیمی ترین نمایش ایتالیایی شام آخر که برای تزئین یک سفره خانه در نظر گرفته شده است، دیده می شود، نقاشی دیواری منسوب به Taddeo Gaddi در S. Croce، فلورانس (اواسط قرن چهاردهم).
In Italy, and especially in Tuscany, the Last Supper has served as a regular theme for refectory pictures - the monks' daily meal serving as a remembrance and imitation of the sacred meal, which is at the same time a promise- bread and wine as the body and blood of the Lord "shed for many for the remission of sins". Representations of the Last Supper have been bound up in oriental and western art since the ninth century with the announcement of the betrayal. But the betrayal is a secondary theme. The crucial point lies in the institution of the eucharistic feast. Does Leonardo's "Last Supper" (painted, it is supposed, between 1495 and 1498 for the refectory of St. Maria delle Grazie in Milan) meet these intellectual and spiritual demands ? Or does the hallowed subject merely serve Leonardo as pretext for the treatment of representational and psycho logical problems? This talk is devoted to finding an answer to this question. The claims of the theme are ideally met in the oldest Italian representation of the Last Supper intended for the decoration of a refectory, the fresco ascribed to Taddeo Gaddi in S. Croce, Florence (middle of the 14th century).
Front Matter....Pages 1-7
Ansprache des Ministerpräsidenten....Pages 9-14
Das Abendmahl des Leonardo da Vinci....Pages 15-64
Summary....Pages 65-66
Résumé....Pages 67-68
Back Matter....Pages 69-76