دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Patrick Brantlinger سری: ISBN (شابک) : 0801488761, 9780801488764 ناشر: Cornell University Press سال نشر: 2003 تعداد صفحات: 256 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 11 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Dark Vanishings: Discourse on the Extinction of Primitive Races, 1800-1930 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ناپدید شدن های تاریک: گفتمانی در مورد انقراض نژادهای اولیه، 1800-1930 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پاتریک برانتلینگر در اینجا دیدگاه رایج قرن نوزدهمی را بررسی میکند که همه نژادهای \"بدوی\" یا \"وحشی\" در سراسر جهان دیر یا زود محکوم به انقراض هستند. تمایلات جنگی و آدمخواری مفروض بهعنوان همزمان اصیل و خودکشی تلقی میشدند، که موجب تسریع سقوط نژادهای دیگر پس از تماس با تمدن سفیدپوستان میشدند. برانتلینگر در قلب این باور کلیشه وحشی خود نابودگر را مییابد، یا این دیدگاه که «وحشیگری» توضیح کافی برای ناپدید شدن نهایی «وحشیها» از تئاتر بزرگ تاریخ جهان است. به گفته برانتلینگر، انساندوستان مشکل را در همان شرایط اجتنابناپذیری (یا فنا) میدیدند که دانشمندانی مانند چارلز داروین و توماس هنری هاکسلی و همچنین مبلغان امپراتوری مانند چارلز ونتورث دیلک و جیمز آنتونی فرود. برانتلینگر قحطی ایرلندی را در چارچوب ایدهها و نظریههای مربوط به نژادهای بدوی در آمریکای شمالی، استرالیا، نیوزیلند و جاهای دیگر تحلیل میکند. او نشان میدهد که در پایان قرن نوزدهم، بهویژه از طریق تأثیر جنبش اصلاح نژادی، گفتمان انقراض به طور طعنهای به «نژاد بزرگ سفید» در صورتبندیهای مختلف آخرالزمانی اعمال شد. با ظهور فاشیسم و نازیسم، و با تجدید تدریجی جمعیت بومیان در برخی از نقاط جهان، در دهه 1930، ایده کلیشه ای "تاثیر مرگبار" آغاز شد، و همچنین اشکال مختلف نژادی عمومی تر. تفکر مبتنی بر داروینیسم اجتماعی
Patrick Brantlinger here examines the commonly held nineteenth-century view that all "primitive" or "savage" races around the world were doomed sooner or later to extinction. Warlike propensities and presumed cannibalism were regarded as simultaneously noble and suicidal, accelerants of the downfall of other races after contact with white civilization. Brantlinger finds at the heart of this belief the stereotype of the self-exterminating savage, or the view that "savagery" is a sufficient explanation for the ultimate disappearance of "savages" from the grand theater of world history. Humanitarians, according to Brantlinger, saw the problem in the same terms of inevitability (or doom) as did scientists such as Charles Darwin and Thomas Henry Huxley as well as propagandists for empire such as Charles Wentworth Dilke and James Anthony Froude. Brantlinger analyzes the Irish Famine in the context of ideas and theories about primitive races in North America, Australia, New Zealand, and elsewhere. He shows that by the end of the nineteenth century, especially through the influence of the eugenics movement, extinction discourse was ironically applied to "the great white race" in various apocalyptic formulations. With the rise of fascism and Nazism, and with the gradual renewal of aboriginal populations in some parts of the world, by the 1930s the stereotypic idea of "fatal impact" began to unravel, as did also various more general forms of race-based thinking and of social Darwinism.