دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Nina Cornyetz
سری:
ISBN (شابک) : 0804732124, 9780804732123
ناشر: Stanford University Press
سال نشر: 1999
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 653 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Dangerous women, deadly words: phallic fantasy and modernity in three Japanese writers به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زنان خطرناک، کلمات کشنده: فانتزی فالیک و مدرنیته در سه نویسنده ژاپنی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
زنان خطرناک، کلمات مرگبار، تحلیلی ماتریالیستی-فمینیستی و روانکاوانه از یک داستان ادبی مدرن ژاپنی - زن خطرناک - در آثار سه نویسنده قرن بیستم است: ایزومی کیوکا (1873-1939)، انچی فومیکو (1905-1986)، و ناکاگامی کنجی (1946-92). کهن الگوهایی از سراسر قانون ژاپن، از جمله جادوگران کوهستانی، شمنهای زن، و زنان مار، که به باستانشناسیها و قلمروهای جادویی مرتبط است، زن خطرناک و دارای قدرت معنوی است. نویسنده در تقابل رادیکال با تفسیر متعارف تروپ به عنوان مخزن مفاهیم فراتاریخی از «جوهر زنانه» و «ژاپنی بودن»، زن خطرناک را به شیوههای پیچیدهای با تحولات معرفتشناختی ژاپنی قرن بیستم مرتبط میخواند: مذاکره فالیک مدرن. سوبژکتیویته، مدرنیزه شدن اقتصاد همجنسگرا، وضعیت به شدت تغییر یافته زنان، زایمان واقعی، دگرجنس گرایی اجباری، و کارکرد ادبیات. زن خطرناک زایش ادبی یک سوژه مدرن، فالیک و ملی را به عنوان دیگر سازنده آن امکان پذیر کرد. میل «اصلی»، بنابراین قلمرو واقعیت لاکانی و بر این اساس، حقیر. زن خطرناک که بواسطه انزجار فرهنگی که در زبان به اولین فرآیندهای روانی جداسازی خود از غیر خود شکل میدهد، تعیین میشود، زن خطرناک همچنین محل ژوئیسانس است، نوعی لذت شهوانی که ثبات موضوع تجربی را تهدید میکند. پایان کتاب. خوانشهای ادبی عمیقاً بر ویژگیهای فرهنگی و ادبی جنسیتی سه دوره مدرنیته ژاپن پیوند خورده است. نویسنده داستان زن خطرناک را از طریق تثبیت آن به عنوان یک مرد خیالی توسط کیوکا، داستاننویس گوتیک، انتخاب بعدی آن برای عاملیت اروتیک زنانه توسط انچی، و بیثباتی نهایی آن توسط ناکاگامی از طریق بازگرداندن فالیک باستانگراییها که تا حدی به معادلهای وابسته است، ردیابی میکند. گفتمان های اجتماعی در مورد آلودگی رانده شده با آلودگی های همجنس گرایان و زنانه.
Dangerous Women, Deadly Words is a materialist-feminist, psychoanalytic analysis of a modern Japanese literary trope—the dangerous woman—in the works of three twentieth-century writers: Izumi Kyoka (1873-1939), Enchi Fumiko (1905-86), and Nakagami Kenji (1946-92). Linked to archaisms and magical realms, the trope of the dangerous, spiritually empowered woman culls from and commingles archetypes from throughout the Japanese canon, including mountain witches, female shamans, and snake-women. In radical opposition to the conventional interpretation of the trope as a repository for transhistorical notions of “female essence” and “Japaneseness,” the author reads the dangerous woman as connected in complex ways with twentieth-century Japanese epistemological upheavals: the negotiation of modern phallic subjectivity, modernization of a homosocial economy, the radically changed status of women, reified maternity, compulsory heterosexuality, and the function of literature.The dangerous woman enabled the literary birth of a modern, phallic, national subject as its constitutive Other, the locus of “originary” desire, thus the domain of the Lacanian Real and, accordingly, the abject. Determined by the cultural abhorrence that gives shape in language to the earliest psychic processes of separating self from not-self, the dangerous woman is also the locus for jouissance, a type of erotic pleasure that threatens the stability of the experiential subject.The book’s close literary readings are deeply anchored in the gendered cultural and literary characteristics of three periods in Japan’s modernity. The author traces the trope of the dangerous woman through its establishment as a male imaginary by gothic storyteller Kyoka, its subsequent cooption for female erotic agency by Enchi, and its ultimate destabilization by Nakagami through a phallic retroping of archaisms partly dependent on an equation of the social discourses on outcaste pollution with those of homosexual and female abjection.