Dancing with Disaster: Environmental Histories, Narratives, and Ethics for Perilous Times

تأثیرات فاجعه بار تغییرات آب و هوایی که امروزه در سرتاسر جهان احساس می شود، تفکیک ناپذیری تاریخ های انسانی و طبیعی را آشکار می کند. کیت ریگبی با استدلال برای شرح پیچیده تر از چنین بلاهایی، انواع بلایای گذشته را بررسی می کند، از مرگ سیاه قرون وسطی تا طوفان های بزرگ قرن بیست و یکم، و تعامل پویا عوامل مختلف انسانی و غیرانسانی را آشکار می کند. علت، آشکار شدن و پیامدهای آنها.

ریگبی با تمرکز بر پیوند بین شیوه‌هایی که بلایا توسط داستان‌هایی که درباره آن‌ها گفته می‌شود و چگونگی واکنش مردم به آن‌ها در عمل واکنش نشان می‌دهند، همچنین نشان می‌دهد که چگونه آثار داستانی داستانی، تفکر اخلاقی را در مورد روابط انسانی با یک فرد دعوت می‌کنند. دیگری، با محیط های زمینی اغلب سرکش ما، و با دیگر گونه ها در مواجهه با فاجعه زیست محیطی. در بررسی مجموعه ای از نویسندگان از دوره رمانتیک تا امروز - از جمله هاینریش فون کلایست، مری شلی، تئودور استورم، کالین تیله و الکسیس رایت - رقص با فاجعه اهمیت محیط زیست را نشان می دهد. علوم انسانی در توسعه پاسخ‌های خلاقانه‌تر، دلسوزانه‌تر، مبتنی بر زیست‌محیطی، و از نظر اجتماعی عادلانه‌تر به خطرات و احتمالات آنتروپوسین.

زیر نشانه‌ی طبیعت: کاوش‌هایی در اکوکریتیکیسم

The calamitous impacts of climate change that are beginning to be felt around the world today expose the inextricability of human and natural histories. Arguing for a more complex account of such calamities, Kate Rigby examines a variety of past disasters, from the Black Death of the Middle Ages to the mega-hurricanes of the twenty-first century, revealing the dynamic interaction of diverse human and nonhuman factors in their causation, unfolding, and aftermath.

Focusing on the link between the ways disasters are framed by the stories told about them and how people tend to respond to them in practice, Rigby also shows how works of narrative fiction invite ethical reflection on human relations with one another, with our often unruly earthly environs, and with other species in the face of eco-catastrophe. In its investigation of an array of authors from the Romantic period to the present―including Heinrich von Kleist, Mary Shelley, Theodor Storm, Colin Thiele, and Alexis Wright― Dancing with Disaster demonstrates the importance of the environmental humanities in the development of more creative, compassionate, ecologically oriented, and socially just responses to the perils and possibilities of the Anthropocene.

Under the Sign of Nature: Explorations in Ecocriticism