Dancing to the Precipice: Lucie Dillon, Marquise de la Tour du Pin and the French Revolution

بوم‌های او دربار لویی شانزدهم و ماری آنتوانت بود. وحشت بزرگ؛ آمریکا در زمان واشنگتن و جفرسون; پاریس تحت رهبری و سپس در زمان ناپلئون. ریجنسی لندن; نبرد واترلو؛ و برای آخرین سال های زندگی اش، دادگاه های دوک ایتالیا. مانند سن سیمون در ورسای، ساموئل پپیس در جریان آتش سوزی بزرگ لندن، یا برادران گنکور در فرانسه قرن نوزدهم، لوسی دیلون - دختری از اشراف فرانسوی و بریتانیایی که در فرانسه با نام متاهلش، لوسی د لا تور دو پین شناخته می شود. — وقایع نگار عصر خود بود.

لاروشفوکو او را «جواهری فرهنگی» نامید. سلطان امپراتوری عثمانی از او برای همراهی شام خود در پاریس حمایت کرد. ناپلئون از او درخواست کرد که در ژوزفین شرکت کند. دوستان او عبارتند از تالیراند، مادام دو استال، شاتوبریان، لافایت و دوک ولینگتون که در کودکی با آنها همبازی بود. او از نزدیک شاهد سقوط سلطنت فرانسه، موج انقلاب و حکومت وحشت و...

Her canvases were the court of Louis XVI and Marie Antoinette; the Great Terror; America at the time of Washington and Jefferson; Paris under the Directoire and then under Napoleon; Regency London; the battle of Waterloo; and, for the last years of her life, the Italian ducal courts. Like Saint-Simon at Versailles, Samuel Pepys during the Great Fire of London, or the Goncourt brothers in nineteenth-century France, Lucie Dillon—a daughter of French and British nobility known in France by her married name, Lucie de la Tour du Pin—was the chronicler of her age.

La Rochefoucauld called her "a cultural jewel." The Sultan of the Ottoman Empire favored her for his dinner companion in Paris. Napoleon requested she attend Josephine. Her friends included Talleyrand, Madame de Staël, Chateaubriand, Lafayette, and the Duke of Wellington, with whom she played as a child. She witnessed firsthand the demise of the French monarchy, the wave of Revolution and the Reign of Terror, and the...