Dancing Identity: Metaphysics In Motion

ترکیب تحلیل انتقادی با تاریخ و شعر شخصی، هویت رقص مجموعه ای از مقالات به هم پیوسته را ارائه می دهد که در طی یک دوره پانزده ساله سروده شده اند. در مجموع، این تأملات مراقبه‌ای درباره حافظه و روش‌هایی که ما درک می‌کنیم و زندگی‌مان را می‌سازیم، نشان‌دهنده سفر سوندرا فرالی به سوی تعریف از خود است که توسط هنر، آیین، فمینیسم، پدیدارشناسی، شعر، زندگی‌نامه، و همیشه رقص مشخص شده است. /P>

آمیختگی مبتکرانه فرالی از فلسفه و حرکت، مسائل غالباً پیچیده فلسفی را روشن می کند و آنها را در تاریخ رقص و زیبایی شناسی به کار می برد. او بحث های خود را با عکس ها، توضیحات رقص و داستان هایی از گذشته خود به تصویر می کشد تا رقص را با حرکات روزمره پیوند دهد. او که به دنبال ترکیب مفاهیم شکسته و دوشاخه از بدن و حواس است که بر بسیاری از گفتمان های غربی تسلط دارند، نشان می دهد که چگونه مفاهیم متافیزیکی در رقص تجسم و ارائه می شوند، چه در صحنه و چه در محیط های درمانی.

بررسی نقش جنبش در تجارب شخصی و سیاسی، فرالی تأثیرات اصلی خود از جمله موشه فلدنکرایس، کازوئو اوهنو و توئیلا تارپ را بازتاب می دهد. او از منابع مختلفی مانند فیلسوفان سیمون دوبووار و مارتین هایدگر، رقصنده اکسپرسیونیست آلمانی مری ویگمن، بنیانگذار ژاپنی بوتو تاتسومی هیجیکاتا، هیتلر، بمب، دوشیزه آمریکا، بالانچین، و شخصیت الهه فرهنگ های باستانی استفاده می کند. Dancing Identity بینش جدیدی از زندگی مدرن و پیکربندی مجدد آن در رقص پست مدرن ارائه می دهد.

Combining critical analysis with personal history and poetry, Dancing Identity presents a series of interconnected essays composed over a period of fifteen years. Taken as a whole, these meditative reflections on memory and on the ways we perceive and construct our lives represent Sondra Fraleigh's journey toward self-definition as informed by art, ritual, feminism, phenomenology, poetry, autobiography, and-always-dance.

Fraleigh's brilliantly inventive fusions of philosophy and movement clarify often complex philosophical issues and apply them to dance history and aesthetics. She illustrates her discussions with photographs, dance descriptions, and stories from her own past in order to bridge dance with everyday movement. Seeking to recombine the fractured and bifurcated conceptions of the body and of the senses that dominate much Western discourse, she reveals how metaphysical concepts are embodied and presented in dance, both on stage and in therapeutic settings.

Examining the role of movement in personal and political experiences, Fraleigh reflects on her major influences, including Moshe Feldenkrais, Kazuo Ohno, and Twyla Tharp. She draws on such varied sources as philosophers Simone de Beauvoir and Martin Heidegger, the German expressionist dancer Mary Wigman, Japanese Butoh founder Tatsumi Hijikata, Hitler, the Bomb, Miss America, Balanchine, and the goddess figure of ancient cultures. Dancing Identity offers new insights into modern life and its reconfigurations in postmodern dance.