Dancing Cultures: Globalization, Tourism and Identity in the Anthropology of Dance

رقص چیزی بیش از زیبایی شناسی زندگی است - رقص تجسم زندگی است. این از تاریخ اجتماعی جیو، بازاریابی باله فراملی، رقص‌های شفابخش آیینی در ایتالیا یا رقص‌های محلی که برای گردشگران در مکزیک، پاناما و کانادا اجرا می‌شود، مشهود است. رقص غالباً ابعاد اساسی زندگی اجتماعی را در بر می گیرد که به راحتی نمی توان آنها را در قالب کلمات بیان کرد. جریان ها و حرکات رقص توسط مهاجران و گردشگران چیست؟ چگونه از رقص برای شکل دادن به ایدئولوژی ناسیونالیستی استفاده می شود؟ چه ارتباطی بین رقص و قومیت، جنسیت، سلامت، جهانی شدن و ناسیونالیسم، سرمایه داری و پسا استعمار وجود دارد؟ از طریق مطالعات موردی مبتکرانه و گسترده، مشارکت کنندگان نقش اصلی رقص در فرهنگ را به عنوان کالای اوقات فراغت، میراث فرهنگی، زیبایی‌شناسی فرهنگی یا جنبش اجتماعی کاتارتیک بررسی می‌کنند.

Dance is more than an aesthetic of life – dance embodies life. This is evident from the social history of jive, the marketing of trans-national ballet, ritual healing dances in Italy or folk dances performed for tourists in Mexico, Panama and Canada. Dance often captures those essential dimensions of social life that cannot be easily put into words. What are the flows and movements of dance carried by migrants and tourists? How is dance used to shape nationalist ideology? What are the connections between dance and ethnicity, gender, health, globalization and nationalism, capitalism and post-colonialism? Through innovative and wide-ranging case studies, the contributors explore the central role dance plays in culture as leisure commodity, cultural heritage, cultural aesthetic or cathartic social movement.