Dancing Barefoot: The Patti Smith Story

رقصیدن پابرهنه داستان کامل و واقعی پتی اسمیت است که به طور گسترده به عنوان یکی از آنها شناخته شده است. مهم ترین هنرمندان آمریکایی دوران راک اند رول، مجری که مخاطبان و جذابیتش بسیار فراتر از پارامترهای راک است.

پتی اسمیت که شاعری تحسین‌شده، هنرمندی مورد احترام و چهره‌ای برای بسیاری از اهداف سیاسی لیبرال بود، از دوران کودکی جوجه اردک زشت در نیوجرسی پس از جنگ اوج گرفت و به ملکه صحنه هنر نیویورک در دهه 1970 تبدیل شد. این کتاب مسیر درخشان زندگی حرفه‌ای او، از جمله پانزده سال منزوی را که در دهه‌های 1980 و 1990 در دیترویت گذراند، و همچنین بازگشت پیروزمندانه‌اش به نیویورک را دنبال می‌کند. اما این در درجه اول داستان یک مجری است که در شهر نیویورک در اوایل و اواسط دهه 1970 بزرگ شده است.

رقصیدن پابرهنه گزارشی سنجیده، دقیق و مشتاقانه از حرفه اسمیت است. با هدایت مصاحبه با کسانی که او را می شناسند - از جمله ایوان کرال، تام ورلین، ریچارد لوید، جان کیل و جیم کارول - بیشتر از همه به سخنان خود پتی متکی است. این داستان پتی است، همانطور که او ممکن است آن را دیده باشد، اگر در بیرون به داخل نگاه می کرد.

Dancing Barefoot is the full and true story of Patti Smith, widely acknowledged as one of the most significant American artists of the rock ’n’ roll era, a performer whose audience and appeal reach far beyond the parameters of rock.

An acclaimed poet, a respected artist, and a figurehead for many liberal political causes, Patti Smith soared from an ugly-duckling childhood in postwar New Jersey to become queen of the New York arts scene in the 1970s. This book traces the brilliant trajectory of her career, including the fifteen reclusive years she spent in Detroit in the 1980s and ’90s, as well as her triumphant return to New York. But it is primarily the story of a performer growing up in New York City in the early and mid-1970s.

Dancing Barefoot is a measured, accurate, and enthusiastic account of Smith’s career. Guided by interviews with those who have known her—including Ivan Kral, Tom Verlaine, Richard Lloyd, John Cale, and Jim Carroll—it relies most of all on Patti’s own words. This is Patti’s story, told as she might have seen it, had she been on the outside looking in.