Cytomegaloviruses

سیتومگالوویروس‌ها که به‌خاطر سلول‌های بزرگ‌شده و دارای گنجایش مشخصه عفونت توسط این ویروس‌ها نامگذاری شده‌اند، چالش مهمی برای میکروبیولوژیست و ایمونولوژیست ایجاد می‌کنند. اگرچه بیشتر عفونت‌های اولیه در انسان تحت بالینی هستند، سیتومگالوویروس می‌تواند با طیف وسیعی از بیماری‌ها همراه باشد، به‌ویژه زمانی که عفونت در فرد دچار نقص ایمنی یا در نتیجه عفونت مادرزادی یا پری ناتال رخ دهد. اگرچه عفونت مجدد با سیتومگالوویروس نشان داده شده است، اکثر عفونت های مکرر و مداوم از فعال شدن مجدد ویروس نهفته ناشی می شوند. سیتومگالوویروس‌ها، مانند سایر اعضای خانواده هرپس‌ویریدا، ظرفیت ایجاد تاخیر پس از عفونت اولیه را دارند، اما مکانیسم‌هایی برای ایجاد حالت غیرتکثیر شونده اما قابل فعال شدن مجدد تعریف نشده است. عوامل مسئول طیف تظاهرات عفونت سیتومگالوویروس تا حد زیادی نامشخص هستند اما عملکرد ایمونولوژیک میزبان، مسیر عفونت و اندازه تلقیح همگی در وسعت و شدت بیماری نقش دارند. سیتومگالوویروس ها دارای بزرگترین ژنوم در خانواده ویروس هرپس هستند، تقریباً 240 کیلو جفت باز، ظرفیت کدگذاری بالقوه ای را برای بیش از 200 پروتئین که کمتر از یک چهارم آن نقشه برداری و توصیف شده است، فراهم می کند. شباهت های زیادی با سایر ویروس های هرپس در ساختار ژنوم و بیان ژن وجود دارد. برای مثال، سه دسته زمانی از ژن ها را می توان به عنوان محصولات rx (فوری- اولیه)، f3 (اوایل)، و y (تأخر) شناسایی کرد. پنج فصل اول این جلد، پیشرفت‌های اخیر در درک رونویسی و تنظیم این دسته‌های ژنی را بررسی و توصیف می‌کند.

Named for the enlarged, inclusion-bearing cells characteristic of infection by these viruses, cytomegaloviruses present a significant challenge to both microbiologist and immunologist. Although most primary infections in humans are subclinical, cytomegalovirus can be associated with a wide spectrum of disease, particularly when infection occurs in the immuno­ compromised individual or as a result of congenital or perinatal infection. Although reinfection with cytomegalovirus has been demonstrated, most recurrent and persistent infections result from the reactivation of latent virus. Cytomegaloviruses, like other members of the Herpesviridae family, have the capacity to establish latency after a primary infection but the mechanisms for establishing the nonreplicating but reactivat­ able state have not been defined. The factors responsible for the spectrum of manifestations of cytomegalovirus infection are largely undetermined but host immunological function, route of infection, and size of inoculum all contribute to the extent and severity of disease. Cytomegaloviruses have the largest genomes in the herpes­ virus family, approximately 240 kilo base pairs, providing a potential coding capacity for more than 200 proteins of which less than one-fourth have been mapped and described. There are many similarities to other herpes viruses in genome structure and gene expression; for example, three temporal classes of genes can be identified as rx (immediate-early), f3 (early), and y (late) products. The first five chapters of this volume review and describe recent developments in understanding the trans­ cription and regulation of these gene classes.