Cultural Studies and Environmentalism: The Confluence of EcoJustice, Place-based (Science) Education, and Indigenous Knowledge Systems

این اثر به‌عنوان اولین کتابی که تلاقی سه حوزه مطالعاتی نوظهور و در عین حال حیاتی را بررسی می‌کند، استانداردی دقیق را تعیین می‌کند. هدف ویراستاران تولید معتبرترین راهنما برای عدالت زیست محیطی، آموزش مبتنی بر مکان و دانش بومی در آموزش بود. مطالعات فرهنگی و محیط‌گرایی با هدف مخاطبان گسترده‌ای که شامل، اما محدود به آن، مربیان علوم و سیاست‌گذاران نیستند، از این فرض شروع می‌شود که مدرسه بخشی کوچکی از حوزه آموزشی بزرگ‌تری است که در آن زندگی می‌کنیم و می‌آموزیم. این کتاب با آگاهی از این مفهوم فراگیر، راه‌هایی را باز می‌کند که در آن استعدادها، روایت‌ها و دانش‌های بومی می‌توانند توسعه داده شوند و آگاهی از اکو منطقه و روابط جهانی تسهیل شود. این اثر با ترکیب دیدگاه‌های متنوعی که شامل عکاسی، شعر و هنرهای تجسمی است، لنز ظریفی برای ارزیابی مشکلات آموزشی و شرایط جامعه فراهم می‌کند و در عین حال از تهدید‌پذیرترین و آسیب‌پذیرترین روایت‌ها محافظت و حفظ می‌کند. ویراستاران و همکاران این عقیده را دارند که از دست دادن قریب الوقوع این روایات باید بسیار گسترده تر از آنچه در حال حاضر است مورد بحث قرار گیرد و معلمان و کودکان می توانند بخشی از مسئولیت حفظ آنها را بر عهده بگیرند. ارتباط عدالت زیست محیطی با این فرآیند روشن است. فلسفه عدالت زیست محیطی روشی برای یادگیری در مورد چگونگی چارچوب بندی، یا درک جهان پیرامون خود و چرایی اهمیت آن است. اگرچه مترادف با عدالت اجتماعی یا زیست محیطی نیست، اولویت های عدالت زیست محیطی به همین ترتیب در سراسر جهان است. این شامل شناخت عمیق مناسب بودن و اهمیت یادگیری از تجربیات مبتنی بر مکان و سیستم های دانش بومی به جای وابستگی به برخی "بحران های زیست محیطی" فوری برای حمایت از مدرسه و تغییر اجتماعی است. با انبوهی از صداهای مختلف که برای کشف موضوعات کلیدی آن گرد هم آمده اند، این کتاب نقطه شروع مهمی برای مربیان در بسیاری از عرصه ها است. این امر نقش حیاتی اکوسیستم های زمین را در زمینه تئوری اکوسیوفرهنگی و دموکراسی مشارکتی به طور یکسان متمرکز می کند. این کتاب منحصربه‌فرد با احتساب دیدگاه‌های نظری، تجربی و تجربی در مورد سیستم‌های دانش مبتنی بر مکان، دگرگونی سنت فکری آموزش (علمی) تفکر را مطرح می‌کند که بر شناخت فردی تأکید دارد. در جای خود، کتاب سنت خردمندانه ای از تفکر، زیستن و بودن ارائه می دهد که بر بقای جامعه در هماهنگی درون خود و با زمین مادر تأکید می کند. گلن آیکنهد

As the first book to explore the confluence of three emerging yet critical fields of study, this work sets an exacting standard. The editors’ aim was to produce the most authoritative guide for ecojustice, place-based education, and indigenous knowledge in education. Aimed at a wide audience that includes, but is not restricted to, science educators and policymakers, Cultural Studies and Environmentalism starts from the premise that schooling is a small part of the larger educational domain in which we live and learn. Informed by this overarching notion, the book opens up ways in which home-grown talents, narratives, and knowledge can be developed, and eco-region awareness and global relationships can be facilitated. Incorporating a diversity of perspectives that include photography, poetry and visual art, the work provides a nuanced lens for evaluating educational problems and community conditions while protecting and conserving the most threatened and vulnerable narratives. Editors and contributors share the view that the impending loss of these narratives should be discussed much more widely than is currently the case, and that both teachers and children can take on some of the responsibility for their preservation. The relevance of ecojustice to this process is clear. Ecojustice philosophy is a way of learning about how we frame, or perceive, the world around us—and why that matters. Although it is not synonymous with social or environmental justice, the priorities of ecojustice span the globe in the same way. It incorporates a deep recognition of the appropriateness and significance of learning from place-based experiences and indigenous knowledge systems rather than depending on some urgent “ecological crises” to advocate for school and societal change. With a multiplicity of diverse voices coming together to explore its key themes, this book is an important starting point for educators in many arenas. It brings into better focus a vital role for the Earth’s ecosystems in the context of ecosociocultural theory and participatory democracy alike. “Encompassing theoretical, empirical, and experiential standpoints concerning place-based knowledge systems, this unique book argues for a transformation of (science) education’s intellectual tradition of thinking that emphasizes individual cognition. In its place, the book offers a wisdom tradition of thinking, living, and being that emphasizes community survival in harmony within itself and with Mother Earth.” Glen Aikenhead