Cultural Realism: Strategic Culture and Grand Strategy in Chinese History

رئالیسم فرهنگی یک مطالعه عمیق درباره تفکر استراتژیک پیشامدرن چین است که پیامدهای مهمی برای نظریه روابط بین‌الملل معاصر دارد. ایین جانستون در به کارگیری یک بحث نظری غربی در مورد چین، رویه‌های دقیقی را برای آزمایش وجود و تأثیر «فرهنگ استراتژیک» پیش می‌برد.

جانستون به دو سوال تجربی پاسخ می دهد. آیا یک فرهنگ استراتژیک چینی اساساً سازگار و موقتاً پایدار وجود دارد؟ اگر چنین است، تا چه حد بر رویکردهای چین در زمینه امنیت تأثیر گذاشته است؟ محور مطالعه او استراتژی کلان سلسله مینگ در برابر مغول ها (1368-1644) است. جانستون ابتدا متون نظامی باستانی را به عنوان منابع فرهنگ استراتژیک چین، با استفاده از نقشه‌برداری شناختی، تجزیه و تحلیل نمادین و آزمون‌های تطابق بررسی می‌کند تا تعیین کند که آیا رتبه‌بندی اولویت استراتژیک بزرگ در میان متون که یک فرهنگ استراتژیک واحد را تشکیل می‌دهند وجود دارد یا خیر. سپس از تکنیک های مشابهی برای تعیین تأثیر فرهنگ استراتژیک بر ترجیحات استراتژیک تصمیم گیرندگان مینگ استفاده می کند. در نهایت، او تأثیر این ترجیحات را بر سیاست‌های مینگ در قبال \"تهدید\" مغول ارزیابی می‌کند.

یافته های این کتاب تفاسیر غالب تفکر استراتژیک سنتی چین را به چالش می کشد. آنها همچنین پیشنهاد می کنند که ریشه های realpolitik ایدئالیستی هستند و عمدتاً ساختاری نیستند. نتایج به این نتیجه شگفت‌انگیز منتهی می‌شود که در واقع ممکن است تفاوت‌های بین‌ملی کمتری در فرهنگ استراتژیک نسبت به آنچه که طرفداران رویکرد «فرهنگ استراتژیک» فکر می‌کنند وجود داشته باشد.

Cultural Realism is an in-depth study of premodern Chinese strategic thought that has important implications for contemporary international relations theory. In applying a Western theoretical debate to China, Iain Johnston advances rigorous procedures for testing for the existence and influence of "strategic culture."

Johnston sets out to answer two empirical questions. Is there a substantively consistent and temporally persistent Chinese strategic culture? If so, to what extent has it influenced China's approaches to security? The focus of his study is the Ming dynasty's grand strategy against the Mongols (1368-1644). First Johnston examines ancient military texts as sources of Chinese strategic culture, using cognitive mapping, symbolic analysis and congruence tests to determine whether there is a consistent grand strategic preference ranking across texts that constitutes a single strategic culture. Then he applies similar techniques to determine the effect of the strategic culture on the strategic preferences of the Ming decision makers. Finally, he assesses the effect of these preferences on Ming policies towards the Mongol "threat."

The findings of this book challenge dominant interpretations of traditional Chinese strategic thought. They suggest also that the roots of realpolitik are ideational and not predominantly structural. The results lead to the surprising conclusion that there may be, in fact, fewer cross-national differences in strategic culture than proponents of the "strategic culture" approach think.