Cryptorchidism: Ultrastructure of Normal and Cryptorchid Testis Development

تکنیک‌های سیتولوژی در بیست سال گذشته تا حد زیادی در نتیجه توسعه بیشتر میکروسکوپ بهبود یافته است. میکروسکوپ الکترونی، به‌ویژه، چشم‌انداز بزرگی را برای مطالعه مورفولوژی سلولی باز کرده است، در حالی که توسعه روش‌های رادیو-ایمونوآسیب پیشرفت زیادی در غدد درون ریز به همراه داشته است. به کارگیری این دو تکنیک که مکمل یکدیگر هستند و شواهد متقابلاً پشتیبان را ارائه می دهند، موضوع این تک نگاری است. کار به دو بخش تقسیم می شود. اولی به فراساختار رشد طبیعی بیضه می پردازد و چهار عنصر اصلی بیضه - سلول های زایا، سلول های سرتولی، بافت همبند اطراف لوله و سلول لیدیگ را با جزئیات رشد فردی آنها توصیف می کند. برای درک آسانتر میکروگرافهای الکترونی، از نمودارهایی برای توضیح مهمترین نکات استفاده شده است. بخش دوم به بیضه‌های کریپتورکید می‌پردازد که شامل تغییرات اولیه و ثانویه و مطالعات مورفومتریک تغییرات ثانویه می‌شود. اهمیت این مشاهدات فراساختاری برای درمان کریپتورکیدیسم تاکید شده است. با کمک سنجش رادیویی ایمنی، سطح تستوسترون در موش‌های کریپ تورکید تعیین شد و مقایسه‌ای بین تغییرات فراساختاری در کریپتورکیدیسم در موش و انسان انجام شد. مطالعات تجربی به عنوان مبنایی برای این فرضیه عمل کردند که به احتمال زیاد، اختلال مادرزادی محور هیپوتالامو-هیپوفیزو-گناد مسئول کریپتورکیدیسم است. امیدوارم این تک نگاری به درک بهتر رشد طبیعی و کریپتورکید بیضه و علت کریپتورکیدیسم کمک کند.

Cytological techniques have greatly improved in the last twenty years, largely as a result of further development of the microscope. Electron microscopy, in particular, has opened up great prospects for the study of cell morphology, while the develop­ ment of radio-immuno-assay has brought great progress in endocrinology. The applica­ tion of these two techniques, which are complementary to each other and provide mutually supporting evidence, is the subject of this monograph. The work is divided into two parts. The first deals with the ultrastructure of normal testicular development, describing four main elements of the testicle - the germ cells, the Sertoli cells, the peri tubular connective tissue and the Leydig cell- with details of their individual development. To make the electron micrographs more easily understandable, diagrams have been used to explain the most important points. The second part deals with cryptorchid testicles, including the primary and sec­ ondary changes involved and morphometric studies of the secondary changes. The significance of these ultrastructural observations for the treatment of cryptorchidism is emphasized. With the aid of radio-immuno-assay the level of testosterone in cryp­ torchid mice was determined and comparisons drawn between the ultrastructural changes in cryptorchidism in mouse and man. The experimental studies served as a basis for the hypothesis that, in all probability, a congenital disturbance of the hy­ pothalamo-hypophyso-gonadal axis is responsible for cryptorchidism. I hope that this monograph will contribute towards a better understanding of normal and cryptorchid testicular development and of the etiology of cryptorchidism.