دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1 ed.] نویسندگان: Dr. Jacques COULARDEAU, Ivan EVE سری: ISBN (شابک) : 3536336559, 0007281013 ناشر: Editions La Dondaine سال نشر: 2017 تعداد صفحات: زبان: English فرمت فایل : AZW3 (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 10 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Cro-Magnon's Language: Emergence of Homo Sapiens, Invention of Articulated Language, Migrations out of Africa به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زبان کرومانیون: ظهور انسان خردمند، اختراع زبان مفصل، مهاجرت به خارج از آفریقا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
زبان کرومانیون یک پروژه جاه طلبانه در زبان شناسی فیلوژنیک است. هدف این است که به تغییر زبان حیوانی به زبان انسانی برگردیم. هومو ساپینس حدود 300000 سال پیش، خود را با جهش هایی که توسط او دوپا سریع در مسافت های طولانی انتخاب شده بود، یافت: حنجره بسیار کم. یک دستگاه مفصلی پیچیده؛ یک سیستم هماهنگ کننده پیچیده که دیافراگم، تنفس، ضربان قلب، پاها و وضعیت عمومی بدن را در کنار هم قرار می دهد. این سه پیشرفت فیزیولوژیکی امکانهای زبانی جدیدی را به وجود آورد: صامتهای بیشتر. حروف صدادار بیشتر؛ مغزی که قادر به ساختن ذهنی است که هم توسط زبان بیان شده تولید و هم تولید می شود. این امر توانایی مفهوم سازی و توسعه تفکر انتزاعی را توسعه داد. فیلوژنی زبان از دیدگاه صرفاً زبانی و شناختی، سه مفصل را برای تولید زبان انسانی فعال می کند: مصوت ها و صامت ها. ریخت شناسی کلمه از ریشه تا ساقه و سپس برگ. ساختارهای نحوی گفته ها این بر اساس نحو ارتباطی منتقل شده توسط موقعیت ارتباطی انسان است که به قدرت مفهوم سازی، هم ارتباطات رویه ای روزانه و هم ارتباطات شناختی و آموزشی بین/بین نسلی نیاز دارد. انسانهای خردمند در آفریقا از انسانهای قبلی (هومو فابر یا هومو ارگاستر) که قبلاً از آفریقا به خاورمیانه و آسیای مرکزی مهاجرت کرده بودند، تکامل یافتند، جایی که نئاندرتالها و دنیسووانها به ترتیب از آنها تکامل یافتند. لانه این تکامل به دلیل اکتشافات باستان شناسی اخیر مورد بحث است، اما اولین مهاجرت در آفریقا از جنوب صحرای آفریقا به شمال آفریقا بود. سپس از آفریقا. من فرض میکنم که مهاجرتها هر بار که فیلوژنی زبان بر اساس هر مفصل تثبیت میشد، صورت میگرفت. اولین مهاجرت بر اساس بیان ساده صامت-واکه ای بود که زبان های ریشه را تولید می کرد (همه زبان های ریشه همخوان). مهاجرت دوم بر اساس بیان صرفی، ساقه هایی را تولید کرد که به عنوان اسم یا فعل، مکانی یا زمانی طبقه بندی شدند. این زبانها زبانهای با کاراکترهای متغیر را جدا میکنند. مهاجرت سوم مربوط به تولید فرندها بود، کلماتی که از نظر نحوی به عنوان اسمهای کاربردی دستهبندی میشوند و فعلهای مزدوج آماده برای ساخت جملات نحوی. نحو ارتباطی برای ساختن گفتمان در زبان ریشه ضروری بود و کم کم در خود زبان ادغام شد و از گسترش و نقش گفتمان کاسته شد و در آخرین شکلها بسیاری از مقولههای ادغام شده در کلمات خارج از کلمات بهعنوان تعیینکننده، حروف اضافه، کمکی، بیرون میآیند. قیدها، بنابراین در زبان سیستمهای انتزاعی دستهبندی عملیات و اشکال را درک میکنند. این مهاجرت ها ما را به سه خانواده زبانی فیلوژنیک سوق می دهد: زبان های ریشه همخوان. جداسازی زبانهای بنیادی با کاراکترهای متغیر. و زبانهای فرند ترکیبی یا ترکیبی-تحلیلی. این زبان ها همراه با مهاجرت های پی در پی هومو ساپینس در جهان گسترش یافت. پس پاسخ به پرسش در مورد زبان کرومانیون ساده و روشن است: مجموعهای از زبانها و گویشهای ترکی که میتوانیم آن را زبانهای اروپایی باستان بنامیم تا پس از عصر یخبندان با زبانهای هندواروپایی که از فلات ایران و بینالنهرین میآیند، جایگزین شوند. جزئیات این کاوش را در این کتاب دنبال کنید، یک تحقیق و کاوش مادام العمر و مرحله اول یک تحقیق گسترده. مرحله بعدی روان زایی زبانی کودکان انسان و زبان آموزان است. آن مرحله بعدی به زودی فرا می رسد. مرحله نهایی، کاوش در این است که چگونه فرهنگپذیری-فرهنگزدایی-فرهنگپذیری فرآیند انسانی تمدن بشری است و مطابق با دیدگاه بودایی تولد-مرگ-تولد مجدد است که در شاخه دیگر زبانهای هندو-ایرانی ابداع شده است. زبانهای هند و آریایی که از همان لانه زبانهای هندواروپایی کوچ کردهاند، اما به جای غرب از شرق.
Cro-Magnon’s language is an ambitious project in phylogenic linguistics. The objective is to go back to the shift from animal to human articulated language. Homo Sapiens some 300,000 years ago, found himself endowed with mutations selected by his being a long distance fast bipedal runner: a very low larynx; a complex articulating apparatus; a sophisticated coordinating system bringing together diaphragm, breathing, heartbeat, legs and general body posture. These three physiological improvements permitted new linguistic possibilities: more consonants; more vowels; a brain able to construct a mind both producing and produced by articulated language. This developed the ability to conceptualize and develop abstract thinking. The phylogeny of language from a purely linguistic and cognitive point of view activates three articulations to generate human language: vowels and consonants; the morphology of the word from root to stem and then frond; the syntactic structures of utterances. This is based on the communicational syntax conveyed by the human communicational situation that requires the power to conceptualize, both daily procedural communication and inter/intra-generational cognitive and didactic communication. Homo Sapiens evolved in Africa from previous hominins (Homo Faber or Homo Ergaster) that already migrated out of Africa to the Middle East and Central Asia where Neanderthals and Denisovans respectively evolved from them. The nest of this evolution is debated due to recent archaeological discoveries, but the first migration was in Africa from sub-Saharan Africa to Northern Africa. Then out of Africa. I assume the migrations took place every time the phylogeny of language stabilized on the basis of each articulation. The first migration was on the basis of the simple consonant-vowel articulation producing root languages (all consonantal root languages). The second migration on the basis of the morphological articulation produced stems categorized as nouns or verbs, spatial or temporal. These languages are isolating invariable-character languages. The third migration corresponded to the production of fronds, words syntactically categorized as functional nominals and conjugated verbals ready to build syntactic utterances. The communicational syntax was essential to build discourse in root language and little by little was integrated in langue itself reducing the extension and role of discourse, and in the last forms many categories integrated in words are exteriorized outside the words as determiners, prepositions, auxiliaries, adverbs, thus realizing in langue abstract systems of categorizing operations and forms. These migrations lead us to three phylogenic linguistic families: consonantal root languages; isolating invariable-character stem languages; and agglutinative or synthetic-analytical frond languages. These languages spread in the world along with the successive migrations of Homo Sapiens. The answer then to the question about Cro-Magnon’s language is simple and clear: an agglutinative Turkic set of languages and dialects we could call Old European languages to be replaced after the Ice Age by Indo-European languages coming from the Iranian plateau and Mesopotamia. Follow the detail of this exploration in this book, a life-time research and exploration and the first stage of a vaster research. The next stage is the linguistic psychogenesis of human children and language learners. That next stage will come soon. The final stage will be the exploration of how acculturation-deculturation-acculturation is the very human process of human civilization and corresponds to the Buddhist birth-death-rebirth vision invented in the other branch of Indo-Iranian languages, viz. the Indo-Aryan languages that migrated from the same nest as Indo-European languages but east instead of west.