Criticisms of the Einstein Field Equation: The End of the 20th Century Physics

 در حدود سال 1915، اینشتین و هیلبرت به طور مستقل معادله میدانی نسبیت عام را بر اساس هندسه ای که در آن زمان برای آنها شناخته شده بود، استنباط کردند. تقریباً از زمان پیدایش این معادله توسط فیزیکدانان و ریاضیدانان برجسته، به ویژه شرودینگر (1918) و کارتان (اوایل دهه بیست) مورد انتقاد قرار گرفت. دومی به وضوح به انیشتین اطلاع داد که نوع هندسه ای که استفاده می کند دارای یک خطای اساسی است، در نظر گرفتن کمیتی به نام پیچش فضازمان را حذف کرده و از تقارن اشتباه برای اتصال هندسی استفاده می کند. وقتی ادینگتون ادعا کرد که پیش‌بینی این نظریه را تأیید کرده است، این انتقادات کنار گذاشته شد، زاویه انحراف نوری که خورشید را می‌چرخاند دو برابر مقدار نیوتنی است. به خوبی شناخته شده است که این ادعای ادینگتون ذهنی بود، اشتباه معمول در انتخاب داده ها برای تطبیق با یک نظریه انجام شد. زمانی که منحنی های سرعت کهکشان های مارپیچی در اواخر دهه پنجاه کشف شد، سرانجام مشخص شد که معادله میدان به طرز ناامیدکننده ای نادرست است. تقریباً در آن زمان نسل جدیدی از ریاضیدانان و فیزیکدانان نظری شروع به ارتقاء معادله میدان انیشتین به قلمرو اسطوره‌شناسی محض کردند، ادعا می‌شد که «بیگ بنگ» (اصطلاح تمسخر آمیزی که سر فرد هویل ابداع کرده بود) ایجاد کرده است. اکنون به طور تجربی مشخص شده است که این ادعا دوباره ناامیدکننده است. بنابراین یک اثر دومینو در حال وقوع است، همانطور که اخیراً یکی از برنامه های بی بی سی گفته است، تمام آنچه در مورد جهان شناخته شده است کاملاً اشتباه است. دلیل این امر استفاده از هندسه اشتباه انیشتین در ابتدای موضوع است.

 In about 1915, Einstein and Hilbert independently inferred a field equation of general relativity based on the geometry then known to them. Almost since inception this equation was criticised by prominent physicists and mathematicians, notably Schroedinger (1918) and Cartan (early twenties). The latter clearly informed Einstein that the type of geometry that he used had a fundamental error in it, it omitted consideration of a quantity known as spacetime torsion and used the wrong symmetry for the geometrical connection. These criticisms were brushed aside when Eddington claimed to have verified a prediction of the theory, the angle of deflection of light grazing the sun was twice the Newtonian value. It is well known by now that this claim by Eddington was subjective, the usual mistake was made of choosing data to fit a theory. It finally became clear that the field equation is hopelessly incorrect when the velocity curves of spiral galaxies were discovered in the late fifties. About that time a new generation of mathematicians and theoretical physicists began to elevate the Einstein field equation into the realms of pure mythology, it was claimed to have produced "big bang" (a derisory term coined by Sir Fred Hoyle). It is now known experimentally that this claim is again hopelessly wrong. So there is a domino effect going on, all that is known about the universe is totally wrong as one BBC programme put it recently. The reason for this is the use of the wrong type of geometry by Einstein, right at the beginning of the subject.