Critical Stability Constants: Second Supplement

در بیست و پنج سال گذشته، کمیسیون داده‌های تعادلی بخش تحلیلی اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی، از مجموعه‌ای غیرانتقادی از ثابت‌های تشکیل کمپلکس فلزی و ثابت‌های تعادل مرتبط حمایت مالی کرده است. این کار از نظر دامنه گسترده بود و منجر به انتشار دو جلد بزرگ ثابت پایداری توسط انجمن شیمی (لندن) شد. جلد اول، ویرایش شده توسط L. G. Sillen (برای لیگاندهای معدنی) و A. E. Martell (برای لیگاندهای آلی)، در سال 1964 منتشر شد و ادبیات را تا سال 1962 پوشش داد. جلد دوم، با عنوان فرعی ضمیمه شماره 1، ویرایش شده توسط L. G. Sillen و E. Hogfeldt (برای لیگاندهای معدنی)، و A. E. Martell و R. M. Smith (برای لیگاندهای آلی)، در سال 1971 منتشر شد و ادبیات را تا سال 1969 پوشش داد. گرما، آنتروپی و انرژی های آزاد). اخیراً مجموعه‌ای غیرانتقادی از لیگاندهای آلی توسط D. D. Perrin (Pergamon Press) پوشش ادبیات را تا سال 1973 گسترش داد و حجم مشابهی را برای لیگاندهای معدنی توسط E. Hogfeldt تا سال 1974 پوشش داد. از آنجایی که سیاست کمیسیون در آن دوره اجتناب از این بود. تصمیمات مربوط به کیفیت و قابلیت اطمینان کار منتشر شده، تلفیقی اغلب شامل ده تا بیست مقدار برای یک ثابت تعادل واحد است.

Over the past twenty five years the Commission on Equilibrium Data of the Analytical Division of the International Union of Pure and Applied Chemistry has been sponsoring a noncritical compilation of metal complex formation constants and related equilibrium constants. This work was extensive in scope and resulted in publication of two large volumes of Stability Constants by the Chemical Society (London). The first volume, edited by L. G. Sillen (for inorganic ligands) and by A. E. Martell (for organic ligands), was published in 1964 and covered the literature through 1962. The second volume, subtitled Supplement No. 1, edited by L. G. Sillen and E. Hogfeldt (for inorganic ligands), and A. E. Martell and R. M. Smith (for organic ligands), was published in 1971 and covered the literature up to 1969. These two large compilations attempted to cover all papers in the field related to metal complex equilibria (heats, entropies, and free energies). Most recently a noncritical compilation of organic ligands by D. D. Perrin (Pergamon Press) extended coverage of the literature through 1973 and a similar volume for inorganic ligands by E. Hogfeldt covered through 1974. Since it was the policy of the Commission during that period to avoid decisions concerning the quality and reliability of the published work, th~ compilation would frequently contain from ten to twenty values for a single equilibrium constant.