Critical Praxis Research: Breathing New Life into Research Methods for Teachers

پژوهش پراکسیس انتقادی (CPR) یک روش تحقیق معلم است که برای پر کردن شکاف بین پزشک و محقق طراحی شده است، و بسیاری از رشته‌ها را برای توضیح فرآیند تحقیق نه تنها به عنوان کاری که معلمان محقق انجام می‌دهند، بلکه به عنوان بخشی اساسی از محققان معلم انجام می‌دهد. هستند. با تأکید بر محقق بر روی روش، CPR مهارت‌ها و علاقه‌هایی را که معلمان به طور طبیعی در تلاش‌های پژوهشی خود به ارمغان می‌آورند، در بر می‌گیرد. روش‌ها برای معلمان از بحث‌های دیرینه درباره تحقیقات کمی در مقابل کیفی و پژوهشگران در مقابل پژوهشگران فراتر می‌رود. این متن تاریخچه و کاربردهای رایج روش‌های رایج را بررسی می‌کند و راه‌هایی را که این روش‌ها می‌توانند برای ارتقای هویت معلمان به‌عنوان شاغل و محقق مورد استفاده قرار گیرند، دوباره مفهوم‌سازی می‌کند. همچنین یک بررسی انتقادی از نقش هیئت‌های بازبینی سازمانی ارائه می‌کند و پیچیدگی و اخلاق جمع‌آوری داده‌ها، تجزیه و تحلیل داده‌ها و نوشتن را بررسی می‌کند.

نویسنده از طریق پرسش‌های راهنمایی و درخواست‌های نوشتاری، خوانندگان را تشویق می‌کند تا در فرآیند طراحی و اجرای CPR فکر کنند. متن از نظر تئوری غنی است، اما به سبکی قابل دسترس و آغشته به استعاره، کنایه و طنز نوشته شده است. پژوهش انتقادی پراکسیس: دمیدن زندگی جدید در روش های تحقیق برای معلمان هم آموزنده و هم نشاط آور است و این پیام را می فرستد که تحقیق مانند خود زندگی دشوار است اما در عین حال شادی بخش است.

Critical Praxis Research (CPR) is a teacher research methodology designed to bridge the divide between practitioner and scholar, drawing together many strands to explain the research process not just as something teacher researchers do, but as a fundamental part of who teacher researchers are. Emphasizing the researcher over the method, CPR embraces and amplifies the skills and passions teachers naturally bring to their research endeavours.

Emerging from the tradition of critical pedagogy, Critical Praxis Research: Breathing New Life into Research Methods for Teachers transcends longstanding debates over quantitative vs. qualitative and scholar vs. practitioner research. The text examines the histories and current applications of common methodologies and re-conceptualizes the ways that these methodologies can be used to enhance teachers’ identities as practitioners and researchers. It also provides a critical examination of the role of Institutional Review Boards, and explores the complexity and ethics of data collection, data analysis, and writing.

Through guiding questions and writing prompts, the author encourages readers to think through the process of design and conducting CPR. The text is theoretically rich, but written in an accessible style infused with metaphor, irony, and humour. Critical Praxis Research: Breathing New Life into Research Methods for Teachers is both instructive and uplifting, sending the message that research is difficult but also joyful, like life itself.