Critical Perspectives on Chitra Banerjee Divakaruni: Feminism and Diaspora

دیدگاه‌های انتقادی درباره چیترا بانرجی دیواکارونی: فمینیسم و ​​دیاسپورا بینش‌هایی را درباره داستان‌های تحریک‌آمیز و محبوب چیترا بانرجی دیواکارونی ارائه می‌دهد. در مقدمه جذاب و جامع خود، ویراستاران امریتجیت سینگ و رابین فیلد به بررسی چگونگی شکل‌گیری داستان‌های کوتاه و رمان‌های دیواکارونی توسط مبارزات خود او به‌عنوان یک مهاجر جدید و تأثیراتی که از مربیان آکادمیک و نویسندگان فمینیست رنگین‌پوست می‌خورد، می‌پردازند. دوازده مقاله انتقادی توسط محققین مشتاق و با تجربه، زیبایی‌شناسی پیوند و تمامیت دیواکارونی را بررسی می‌کند، زیرا او نسل‌ها، نژادها، قومیت‌ها و ملت‌ها را در توصیف تنوع وابستگی‌های مذهبی و قومی در دیاسپورای هندی به هم پیوند می‌دهد. مشارکت‌کنندگان طیفی از دیدگاه‌های انتقادی درباره رشد دیواکارونی به‌عنوان رمان‌نویسی از موتیف‌های تاریخی، اسطوره‌ای و سیاسی ارائه می‌کنند. این جلد شامل دو مصاحبه گسترده با دیواکارونی است که بینش هایی را در مورد الهامات شخصی و نگرانی های اجتماعی او ارائه می دهد، در حالی که علاقه عمیق او را به جوامع جنوب آسیا نشان می دهد، و همچنین مقاله ای از خود دیواکارونی - بیانی صریح از استقلال هنری او در پاسخ به انتظارات آموزشی بسیاری از خوانندگان آسیای جنوبی او.

Critical Perspectives on Chitra Banerjee Divakaruni: Feminism and Diaspora offers insights into Chitra Banerjee Divakaruni’s provocative and popular fiction. In their engaging and comprehensive introduction, editors Amritjit Singh and Robin Field explore how Divakaruni’s short stories and novels have been shaped by her own struggles as a new immigrant and by the influences she imbibed from academic mentors and feminist writers of color. Twelve critical essays by both aspiring and experienced scholars explore Divakaruni's aesthetic of interconnectivity and wholeness as she links generations, races, ethnicities, and nations in her depictions of the diversity of religious and ethnic affiliations within the Indian diaspora. The contributors offer a range of critical perspectives on Divakaruni’s growth as a novelist of historical, mythic, and political motifs. The volume includes two extended interviews with Divakaruni, offering insights into her personal inspirations and social concerns, while also revealing her deep affection for South Asian communities, as well as an essay by Divakaruni herself—a candid expression of her artistic independence in response to the didactic expectations of her many South Asian readers.