Creating a Dialectical Social Science: Concepts, Methods, and Models

عمق، شدت، و ماهیت طولانی مدت اختلافات بین مکاتب مختلف تفکر اجتماعی، بیش از هر زمان دیگری پرداختن به استدلال دیالکتیکی و رابطه آن با علوم اجتماعی را حیاتی تر می کند. ماهیت این اختلاف نظرها عمیقاً ریشه در باورهای اساسی متفاوت در مورد موارد زیر دارد: (1) ماهیت انسان، (2) نقش نظریه در مقابل داده ها در ساختن نظریه های اجتماعی، (3) مکان و کارکرد ارزش ها در مقابل حقایق در حال تحقیق و غیره. روز به روز آشکارتر شده است که چنین اختلافات اساسی را نمی توان با توسل سطحی به عقلانیت یا اجماع حل کرد. از این رو، دقیقاً تعاریف توسل محکوم به شکست «عقلانیت» و «اجماع» است که در تضاد هستند. به این معنا که مکاتب مختلف نه تنها تعاریف متفاوتی از عقلانیت و اجماع دارند، بلکه مفاهیم متفاوتی در مورد مکان و کارکرد آنها در یک نظام کلی تحقیق دارند. درمان دیالکتیکی تعارضات ضروری است، زیرا چنین تعارضاتی روشی را می طلبد که قادر باشد قبل از هر چیز عمق دروغگویی آنها را تشخیص دهد. ثانیاً، روشی می‌خواهد که بتواند درک کند که طرف‌های مختلف منازعه اساساً وجودشان به یکدیگر وابسته هستند. به عبارت دیگر، نه «علیرغم» مخالفتشان، بلکه دقیقاً «به خاطر» آن، به یکدیگر وابسته اند.

The depth, intensity, and long-standing nature of the disagreements between differing schools of social thought renders more critical than ever the treatment of dialectical reasoning and its relationship to the social sciences. The nature of these disagreements are deeply rooted in fundamentally differing beliefs regarding, among many things: (1) the nature of man, (2) the role of theory versus data in constructing social theories, (3) the place and function of values versus facts in inquiry, etc. It has become more and more apparent that such fundamental differences cannot be resolved by surface appeals to rationality or to consensus. Such for it is precisely the definitions of appeals are doomed to failure 'rationality' and 'consensus' that are at odds. That is, different schools not only have different definitions of rationality and consensus but different notions regarding their place and function within a total system of inquiry. A dialectical treatment of conflicts is called for because such conflicts demand a method which is capable of recognizing first of all how deep they lie. Secondly, a method is demanded which is capable of appreciating that the various sides of the conflict fundamentally depend on one another for their very existence; they depend, in other words, on one another not 'in spite of' their opposition but precisely 'because of' it.