Cosmic Radiation in Contemporary Astrophysics

این جلد محصول سخنرانان دوره چهارم مدرسه بین المللی اخترفیزیک پرتوهای کیهانی است که در مرکز اتوره مایورانا در اریس، سیسیل در نوامبر 1984 برگزار شد. این دوره به «تابش کیهانی در اخترفیزیک معاصر» اختصاص دارد. "، همزمان یک موسسه مطالعات پیشرفته (ASI) تحت حمایت ناتو بود. تحقیقات پرتوهای کیهانی در حالت تخمیر است. اندازه‌گیری‌های دقیق - برخی از ابزارهای روی ماهواره‌ها و کاوشگر فضایی ساخته شده‌اند - مدل‌ها و نظریه‌ها را با محدودیت‌های شدید مواجه کرده‌اند. مشاهدات منابع پرتو گاما، به ویژه Cyg X-3، در انرژی های تا 16 10 eV، امکانات وسوسه انگیزی را برای شناسایی مستقیم منبع باز کرده است. این ASI عمدتاً به پدیده‌های بین رشته‌ای در اخترفیزیک پرتو کیهانی اختصاص داشت که درک آنها به ورودی از کانال‌های دیگر در نجوم نیاز دارد. این کتاب راه هایی را بررسی کرد که در آن پیشرفت در علم پرتو کیهانی ممکن است پدیده های مشاهده شده در رشته های مرتبط را روشن کند. در تلاش برای دستیابی به این هدف، ما گروهی از مدرسین را گردآوری کردیم که به نمایندگی از تخصص‌های مختلف اخترفیزیک، مانند نجوم رادیویی، نجوم نوری، نجوم پرتو ایکس، نجوم پرتو گاما، و البته نجوم ذرات (یعنی تابش کیهانی) می‌پردازند. دانش‌آموزان و سایر شرکت‌کنندگان نیز از پس‌زمینه‌های متنوعی انتخاب شدند. بحث‌های شدید تقریباً هر جلسه را زنده می‌کرد.

This volume is the product of Lecturers in the fourth Course of the International School of Cosmic-Ray Astrophysics held at the Ettore Majorana Center in Erice, Sicily in November, 1984. The Course, devoted to "Cosmic Radiation in Contemporary Astrophysics," was concurrently a NATO-sponsored Advanced Study Institute (ASI). Cosmic-ray research is in a state of ferment. Precise measure­ ments - some made with instruments aboard sattelites and space probe- have been confronting models and theories with severe constraints. The observations of gamma-ray sources, notably Cyg X-3, at energies up to 16 10 eV, have opened up tantalizing possibilities of direct source iden­ tification. This ASI was devoted largely to interdisciplinary phenomena in cosmic-ray astrophysics whose understanding requires input from the other channels in astronomy. It explored the ways in which progress in cosmic-ray science might clarify phenomena observed in related disciplines. In trying to achieve this aim, we assembled a staff of lecturers representing various astrophysical specialties, such as radio­ astronomy, optical astronomy, X-ray astronomy, gamma-ray astronomy, and of course, particle astronomy (i.e., cosmic radiation). Students and other participants were likewise drawn from diverse backgrounds. Vigorous discussions enlivened almost every session.