دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Vasco Brondi
سری:
ISBN (شابک) : 9788868655440
ناشر: Baldini&Castoldi
سال نشر: 2018
تعداد صفحات:
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 730 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Cosa racconteremo di questi cazzo di anni zero به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب از این صفر سال لعنتی چه بگوییم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«به این صفر سال لعنتی چه خواهیم گفت» عملاً یک کتاب عکاسی بدون عکس است. از آسمان هایی که به سقف می رسد، از سیصد و شصت کیلومتری که ما را از هم جدا می کند، از سی یورو با قطار. در مورد جابجایی و چیزهای دیگر صحبت کنید. همچنین می توان آن را \"شما نمی توانید دره پو را زنده ترک کنید\" نامیده می شود. از عشق هایمان صحبت کنیم که باعث می شوند قطار سوار شوند و هواپیما از دست برود. از عشق های ما که اخبار تلویزیون را موسیقی متن دارند. مجموعه و حومه ما. صمیمیت که جزر و مد می شود که از چشم و دهان بیرون می آید و وارد شهرها و زره خانه ها می شود. اضطراب های سیاره ای شما شما که به دوربین های سرعت لبخند می زنید. فراری که میتوانست تمام شهرهای استانی باشد، شبها ساکت و خلوت. پیاده روی پلیس های محله. دایره های تیره آبی و روایت های نادرست. با آهنگ های بسیار زیاد که حتی اگر بی صدا بخوانی می توانی آنها را بشنوی.
"Cosa racconteremo di questi cazzo di anni zero" è praticamente un libro fotografico senza fotografie. Di cieli che arrivano al soffitto, dei trecentosessanta chilometri che ci dividono, dei trenta euro di treno. Parla di traslocare e di altre cose. Poteva chiamarsi anche "Non si esce vivi dalla pianura padana". Parla dei nostri amori che fanno prendere i treni e che fanno perdere gli aerei. Dei nostri amori che come colonne sonore hanno dei telegiornali. Le nostre scenografie e le periferie. Un'intimità che diventa una marea, che esce dagli occhi e dalla bocca e che entra nelle città e nelle case blindate. Le tue ansie planetarie. Tu che sorridi agli autovelox. Ferrara che potrebbe essere tutte le città di provincia, silenziose e deserte di sera. Le passeggiate dei poliziotti di quartiere. Occhiaie azzurre e narrazioni imprecise. Con talmente tante colonne sonore che si possono sentire anche se lo si legge in silenzio.