Cortical Alpha Rhythm, Biofeedback, and the Determinants of Subjective State

دسته بندی: موجک و پردازش سیگنال
ویرایش:  
نویسندگان: Cott A.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 17 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 39,000

مجله روانشناسی تجربی: حق چاپ عمومی 1981 توسط انجمن روانشناسی آمریکا، شرکت 1981، جلد. 110، شماره 3، 381-397 0096-3445/81/1003-0381S00.75 یک فرض مهم در منطق کاربرد بالینی کنترل داوطلبانه< br /> فعالیت سیستم عصبی مرکزی (CNS) این است که یک رابطه مستقیم
بین فعالیت های خاص CNS و حالات خلقی ذهنی خاص وجود دارد. آزمایش
گزارش‌شده در اینجا بر اساس این ایده بود که دستکاری مشترک متغیرهای شناختی و فیزیولوژیکی (یعنی آلفا الکتروانسفالوگرافی [EEG]) اطلاعاتی را ارائه می‌کند که برای توضیح فرآیندها لازم است. درگیر در تغییر خلق و خوی ذهنی. در آزمایش حاضر سه متغیر اصلی در نظر گرفته شد. اول،
دستورالعمل ها برای القای یک \"مجموعه\" یا انتظارات برای تغییرات مثبت یا منفی در خلق و خوی ذهنی طراحی شده اند. دوم، نوع بازخورد (آلفا یا غیر آلفا)
متنوع بود. کسانی که در شرایط بازخورد غیر آلفا بودند، مشروط به عدم وجود فعالیت آلفا، بازخورد دریافت کردند، در حالی که کسانی که در شرایط بازخورد آلفا بودند، بازخوردی را مشروط به وجود فعالیت آلفا دریافت کردند. ثالثاً، برآوردی از
تراکم آلفای پایه هر فرد به دست آمد و بر این اساس آزمودنی‌ها به‌عنوان آزمودنی‌های با خط پایه بالا یا پایین طبقه‌بندی شدند. تراکم آلفای پایه، تراکم آلفا
در طول تمرین و خلق ذهنی همگی به عنوان متغیرهای پیوسته در نظر گرفته شدند.
نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که بیوفیدبک ریتم آلفای قشر مغز
نه کافی است و نه کافی شرط لازم برای تغییر در خلق و خوی ذهنی. علاوه بر این، نوع دستورالعمل‌هایی که برای تنظیم آزمودنی‌ها برای تغییرات مثبت یا منفی
در حالت‌های ذهنی طراحی شده‌اند، پیش‌بینی‌کننده تغییرات در وضعیت ذهنی گزارش‌شده در طی
آموزش بیوفیدبک آلفا و همچنین موفقیت در کنترل است. و تغییر EEG
در طول آموزش بازخورد. داده های ارائه شده در اینجا اجازه بررسی مستقیم رابطه
واقعی تغییرات EEG با تغییرات در حالت خلق و خوی ذهنی را می دهد. تغییرات مشابه
در حالت خلق و خوی ذهنی را می توان با افزایش یا کاهش در فعالیت آلفا به دست آورد. علاوه بر این، هم تجربیات ذهنی مثبت و هم منفی را می توان با افزایش فعالیت آلفا مرتبط دانست.

Journal of Experimental Psychology: General Copyright 1981 by the American Psychological Association, Inc. 1981, Vol. 110, No. 3, 381-397 0096-3445/81/1003-0381S00.75 A critical assumption in the rationale for the clinical application of voluntary control
over central nervous system (CNS) activity is that there exists a direct relationship
between specific CNS activities and specific subjective mood states. The experiment
reported here was based on the idea that a joint manipulation of both cognitive and
physiological (i.e., alpha electroencephalographic [EEG]) variables would provide information
required for an explication of the processes involved in subjective mood
change. Three main variables were considered in the present experiment. First, the
instructions were designed to induce a "set" or expectations for either positive or
negative changes in subjective mood. Second, the type of feedback (alpha or not alpha)
was varied. Those in the not-alpha feedback condition received feedback contingent
on the absence of alpha activity, whereas those in the alpha feedback condition received
feedback contingent on the presence of alpha activity. Third, an estimate of each
individual's baseline alpha density was obtained, and on this basis subjects were classified
as high-baseline or low-baseline subjects. Baseline alpha density, alpha density
during training, and subjective mood were all considered as continuous variables.
The results of the present study indicate that biofeedback of the cortical alpha rhythm
is neither a sufficient nor a necessary condition for changes in subjective mood. In
addition, the type of instructions designed to set subjects for positive or negative alterations
in subjective states is predictive of changes in subjective state reported during
alpha biofeedback training as well as of success at controlling and changing EEG
during feedback training. The data presented here permit a direct examination of the
actual relationship of EEG changes to changes in subjective mood state. Similar shifts
in subjective mood state can be obtained with either increases or decreases in alpha
activity. Further, both positive and negative subjective experiences can be associated
with increases in alpha activity.