Correspondence Principle and Growth of Science

این کتاب به مشکلات رشد علم اختصاص دارد. این مسائل که برای مدت طولانی توسط فیلسوفان علم مورد غفلت قرار گرفته بودند، در دهه های 60 و 70 به موضوع بحث روشنی تبدیل شده است. فلاسفه ای هستند که تنها بر وابستگی علم به عوامل مختلف جامعه شناختی، روانی و غیره تاکید می کنند و هر گونه قوانین درونی رشد معرفت، مانند نزدیک شدن به حقیقت را انکار می کنند. اکثریت چنین نیهیلیسمی را رد می کنند و به دنبال قوانین رشد علم هستند. با این حال، آنها اغلب نقش اصل مطابقت را که نظریه های علمی متوالی را به هم مرتبط می کند نادیده می گیرند. از سوی دیگر، برخی از نویسندگان ضمن تأکید بر نقش این اصل، مشکلات منطقی مرتبط با آن را نادیده می گیرند. g. مشکل ناسازگاری نظریه‌های متوالی، نادرستی برخی از مفروضات آنها، و غیره. من معتقدم که اصل مطابقت یک اصل اساسی برای پیشرفت فیزیک معاصر و احتمالاً هر علم پیشرفته است. اما باید این اصل را به درستی تفسیر کرد و مشکلات منطقی فوق را حل کرد. راه حل آنها، همانطور که به نظر می رسد، مستلزم آشکار ساختن ماهیت ایده آل سازی قوانین اساسی علم، در هر صورت قوانین کمی علوم پیشرفته است. این نکته اخیراً توسط برخی از فیلسوفان لهستانی به ویژه در پوزنان تأکید شده است.

This book is devoted to the problems of the growth of science. These prob­ lems, neglected for a long time by the philosophers of science, have become in the 60's and 70's a subject of vivid discussion. There are philosophers who stress only the dependence of science upon various sociological, psycho­ logical and other factors and deny any internal laws of the development of knowledge, like approaching the truth. The majority rejects such nihilism and searches for the laws of the growth of science. However, they often overlook the role of the Correspondence Principle which connects the suc­ cessive scientific theories. On the other hand, some authors, while stressing the role of this principle, overlook logical difficulties connected with it, e. g. the problem of the incompatibility of successive theories, of the falsity of some of their assumptions, etc. I believe the Correspondence Principle to be a basic principle of the pro­ gress of contemporary physics and, probably, of every advanced science. How­ ever, this principle must be properly interpreted and the above-mentioned logical difficulties must be solved. Their solution requires, as it seems, revealing the idealizational nature of the basic laws of science, in any case of the quantitative laws of advanced sciences. This point has been recently emphasized by some Polish philosophers, especially in Poznan.