دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [Unabridged] نویسندگان: Adorno. Theodor W., Mann. Thomas سری: ISBN (شابک) : 9780745695013, 0745695019 ناشر: Polity Press سال نشر: 2014 تعداد صفحات: زبان: English فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 670 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Correspondence 1943-1955 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مکاتبات 1943-1955 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در دسامبر 1945 توماس مان نامه معروفی به آدورنو نوشت که در آن
اصل مونتاژ را که در رمان دکتر فاوستوس به کار گرفته شده بود،
فرموله کرد. نویسنده صریحاً از فیلسوف دعوت کرد تا با من در نظر
بگیرد که چگونه چنین اثری و منظورم اثر لورخنس است، کم و بیش
چگونه می تواند عملاً تحقق یابد. همکاری نزدیک آنها در مورد
پرسشهای مربوط به شخصیت آهنگسازان داستانی بهعنوان آثار متأخر
(آدورنو طرحهای
خاصی را ایجاد کرد که به عنوان ضمیمه جلد حاضر گنجانده شده است)
به طور مؤثری مبنایی برای تبادل نامه های بیشتر مکاتبات متعاقب آن
دو مرد، مواجهه نادری از تنش خلاقانه بین سنت ادبی و مدرنیسم
زیباییشناختی را مستند میکند که تا زمان مرگ رماننویسان در سال
1955 ادامه داشت. به تفصیل مقاله درباره واگنر، که او به همان
اندازه مشتاق خواندن آن بود که در کتاب مکاشفه کتابی را می خورد
که طعم شیرینی مانند عسل دارد. آدورنو به نوبه خود مشاهدات دقیق و
ستایشهای مکرر مشتاقانهای از نوشتههای بعدی مان، مانند گناهکار
مقدس، خیانتشده و اعترافات فلیکس کرول ارائه کرد. مکاتبات آنها
همچنین به موضوعات بسیار مهم شخصی، به ویژه بحث حساس مشکلات
بازگشت از تبعید به آلمان پس از جنگ، می پردازد. نامه ها به طور
گسترده حاشیه نویسی می شوند و یادداشت های مفصلی را در مورد نوشته
ها، رویدادها و شخصیت هایی که در مکاتبات به آنها اشاره یا اشاره
شده است به خواننده ارائه می دهند. بیشتر
بخوانید...
چکیده: در دسامبر 1945 توماس مان نامه معروفی به آدورنو نوشت و در
آن اصل مونتاژ را که در رمان دکتر فاستوس پذیرفته شده بود، فرموله
کرد. نویسنده صریحاً از فیلسوف دعوت کرد تا با من در نظر بگیرد که
چگونه چنین اثری و منظورم اثر لورخنس است، کم و بیش چگونه می
تواند عملاً تحقق یابد. همکاری نزدیک آنها در مورد پرسشهای مربوط
به شخصیت آهنگسازان داستانی که ظاهراً آثار متأخر است (آدورنو
طرحهای خاصی را ارائه کرد که به عنوان ضمیمه کتاب حاضر گنجانده
شده است) به طور مؤثر پایهای برای تبادل بیشتر نامهها قرار داد.
مکاتبات متعاقب آن دو مرد، مواجهه نادری از تنش خلاقانه بین سنت
ادبی و مدرنیسم زیباییشناختی را مستند میکند که تا زمان مرگ
رماننویسان در سال 1955 ادامه داشت. به تفصیل مقاله درباره
واگنر، که او به همان اندازه مشتاق خواندن آن بود که در کتاب
مکاشفه کتابی را می خورد که طعم شیرینی مانند عسل دارد. آدورنو به
نوبه خود مشاهدات دقیق و ستایشهای مکرر مشتاقانهای از نوشتههای
بعدی مان، مانند گناهکار مقدس، خیانتشده و اعترافات فلیکس کرول
ارائه کرد. مکاتبات آنها همچنین به موضوعات بسیار مهم شخصی، به
ویژه بحث حساس مشکلات بازگشت از تبعید به آلمان پس از جنگ، می
پردازد. نامه ها به طور گسترده حاشیه نویسی می شوند و یادداشت های
مفصلی را در مورد نوشته ها، رویدادها و شخصیت هایی که در مکاتبات
به آنها اشاره شده یا به آنها اشاره شده است ارائه می دهد.
In December 1945 Thomas Mann wrote a famous letter to Adorno in
which he formulated the principle of montage adopted in his
novel Doctor Faustus. The writer expressly invited the
philosopher to consider, with me, how such a work and I mean
Leverkhns work could more or less be practically realized.
Their close collaboration on questions concerning the character
of the fictional composers putatively late works (Adorno
produced specific
sketches which are included as an appendix to the present
volume) effectively laid the basis for a further exchange of
letters. The ensuing correspondence between the two men
documents a rare encounter of creative tension between literary
tradition and aesthetic modernism which would be sustained
right up until the novelists death in 1955. In the letters,
Thomas Mann openly acknowledged his fascinated reading of
Adornos Minima Moralia and commented in detail on the Essay on
Wagner, which he was as eager to read as the one in the Book of
Revelation consumes a book which tastes as sweet as honey.
Adorno in turn offered detailed observations upon and
frequently enthusiastic commendations of Manns later writings,
such as The Holy Sinner, The Betrayed One and The Confessions
of Felix Krull. Their correspondence also touches upon issues
of great personal significance, notably the sensitive
discussion of the problems of returning from exile to postwar
Germany. The letters are extensively annotated and offer the
reader detailed notes concerning the writings, events and
personalities referred or alluded to in the
correspondence. Read
more...
Abstract: In December 1945 Thomas Mann wrote a famous letter to
Adorno in which he formulated the principle of montage adopted
in his novel Doctor Faustus. The writer expressly invited the
philosopher to consider, with me, how such a work and I mean
Leverkhns work could more or less be practically realized.
Their close collaboration on questions concerning the character
of the fictional composers putatively late works (Adorno
produced specific sketches which are included as an appendix to
the present volume) effectively laid the basis for a further
exchange of letters. The ensuing correspondence between the two
men documents a rare encounter of creative tension between
literary tradition and aesthetic modernism which would be
sustained right up until the novelists death in 1955. In the
letters, Thomas Mann openly acknowledged his fascinated reading
of Adornos Minima Moralia and commented in detail on the Essay
on Wagner, which he was as eager to read as the one in the Book
of Revelation consumes a book which tastes as sweet as honey.
Adorno in turn offered detailed observations upon and
frequently enthusiastic commendations of Manns later writings,
such as The Holy Sinner, The Betrayed One and The Confessions
of Felix Krull. Their correspondence also touches upon issues
of great personal significance, notably the sensitive
discussion of the problems of returning from exile to postwar
Germany. The letters are extensively annotated and offer the
reader detailed notes concerning the writings, events and
personalities referred or alluded to in the correspondence