ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Correspondance philosophique

دانلود کتاب مکاتبات فلسفی

Correspondance philosophique

مشخصات کتاب

Correspondance philosophique

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری: Bibliothèque de philosophie 
ISBN (شابک) : 9782070127658, 2070127656 
ناشر: Editions Gallimard 
سال نشر: 2015 
تعداد صفحات: 0 
زبان: French 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 28,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 7


در صورت تبدیل فایل کتاب Correspondance philosophique به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب مکاتبات فلسفی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب مکاتبات فلسفی

لودویگ ویتگنشتاین از سال 1911، زمانی که تحصیلات خود را در فلسفه آغاز کرد، تا روز قبل از مرگش در سال 1951، مکاتبات فلسفی فراوانی با فیلسوفان بسیار مشهور، با دیگران کمتر شناخته شده، اما همچنین با روشنفکران بزرگ داشت. در دهه 1910 با استادان خود در منطق، گوتلوب فرگه و برتراند راسل، با جورج ادوارد مور، با جان مینارد کینز، اقتصاددان، و همچنین با لودویگ فون فیکر، سردبیر Der Brenner، و معمار پت انگلمان، مکاتبه کرد. او در سال 1916 در اولموتز ملاقات کرد و دوست او شد. ویتگنشتاین در طول دهه 1920، که گاهی به عنوان «سال‌های گمشده» توصیف می‌شود (از آنجایی که دیگر به فلسفه نمی‌پردازد)، با این وجود، مبادلات زیادی با سی کی اوجن در مورد ترجمه انگلیسی Tractatus logico-philosophicus داشت، و همچنین با یکی از آنها مکاتبه کرد. از مترجمان کتاب، منطق دان-ریاضی دان فرانک پی رمزی، و با موریتز شلیک که در سال 1924 با او تماس گرفت و سرکل او به تفسیر رساله پرداخت. پس از بازگشت ویتگنشتاین به فلسفه در سال 1929، بسیاری دیگر به این اولین گزارشگران اضافه شدند: فردریش وایزمان، رودولف کارنپ که نامه‌ای را به او فرستاد و او را به سرقت ادبی متهم کرد، اقتصاددانی به نام پیرو سرافا که تأثیر واقعی بر تکامل ایده‌های او داشت، و تعدادی از شاگردان و شاگردان، که برخی از آنها بعداً ویتگنشتاینی شناخته شدند - به ویژه نورمن مالکوم، راش ریس و گئورگ هنریک فون رایت.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

De 1911, date à laquelle il entama ses études de philosophie, jusqu'à la veille de sa mort en 1951, Ludwig Wittgenstein entretint une abondante correspondance philosophique avec des philosophes fort célèbres, avec d'autres moins reconnus, mais aussi avec des grands intellectuels. Dans les année 1910, il fut en correspondance avec ses maîtres en logique, Gottlob Frege et Bertrand Russell, avec George Edward Moore, avec l'économiste John Maynard Keynes, ainsi qu'avec Ludwig von Ficker, l'éditeur de Der Brenner, et l'architecte Pat Engelmann, dont il fit la connaissance à Olmütz en 1916 et qui devint son ami. Pendant les années 1920 parfois qualifiées d'"années perdues" (puisqu'il ne faisait plus alors de philosophie), Wittgenstein eut néanmoins de nombreux échanges avec C K Odgen autour de la traduction anglaise du Tractatus logico-philosophicus., et il entra également en correspondance avec l'un des traducteurs de l'ouvrage, le logicien-mathématicien Frank P Ramsey, et avec Moritz Schlick qui prit contact avec lui dès 1924, et dont le Cercle s'engagea dans l'exégèse du Traité. A ces premiers correspondants, s'en ajoutèrent de nombreux autres après le retour de Wittgenstein à la philosophie en 1929 : Friedrich Waismann, Rudolf Carnap auquel il adressa une unique lettre l'accusant de plagiat, l'économiste Piero Sraffa qui eut une réelle influence sur l'évolution de ses idées, et quantité d'élèves et disciples dont certains devinrent ensuite des wittgensteiniens reconnus - notamment Norman Malcolm, Rush Rhees et Georg Henrik von Wright.





نظرات کاربران