ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 7.1 (Seibal)

دانلود کتاب مجموعه کتیبه های هیروگلیف مایا 7.1 (سیبال)

Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 7.1 (Seibal)

مشخصات کتاب

Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 7.1 (Seibal)

دسته بندی: مطالعات آمریکایی
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
 
ناشر: Peabody Museum of Archaeology and Ethnology, Harvard University 
سال نشر: 1996 
تعداد صفحات: 31 
زبان: english 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 8 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 53,000

در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 13


در صورت تبدیل فایل کتاب Corpus of Maya Hieroglyphic Inscriptions 7.1 (Seibal) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب مجموعه کتیبه های هیروگلیف مایا 7.1 (سیبال) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب مجموعه کتیبه های هیروگلیف مایا 7.1 (سیبال)

ریو د لا پسیون از سرچشمه خود در آلتا وراپاز، حدود 80 کیلومتر به سمت شمال می رود و سپس مسیر خود را به طور ناگهانی به سمت غرب تغییر می دهد، مسیری را دنبال می کند تا زمانی که به ریو سالیناس می پیوندد و Usumacinta را تشکیل می دهد. در بیشتر 20 کیلومتری قبل از این خم، رودخانه در امتداد پای دره ای حرکت می کند (یا می خزد، زیرا کند است) که به بیشترین ارتفاع خود یعنی حدود 110 متر بالای رودخانه حدود 4 کیلومتر قبل از پیچ می رسد. دقیقاً در این مرتفع‌ترین زمین بود که شهر سیبال به وجود آمد، با سکونتگاه‌های دورافتاده‌اش که در گستره وسیعی از زمین به سمت غرب گسترش یافتند، که به تدریج به سمت Arroyo Petexbatun می‌افتد. تا اوایل سال 19605، تنها راه شناخته شده به ویرانه ها از السیبال بود، زمانی که یک کمپ چوبی (و از آن زمان معمولاً محل یک خانه مسکونی بود)، از آنجا یک مسیر به آرامی به مدت 4 کیلومتر به سربالایی منتهی می شد. به گروه A از خرابه ها. سپس در سال 1961 یک مهمانی شناسایی موزه پی بادی (آدامز 1963) مستقیم ترین مسیر ممکن را برای رسیدن به ویرانه ها از فرود رودخانه باز کرد. اکنون می توان نسبتاً شدید از دره ای که به دره می رود بالا رفت، در نزدیکی گوشه جنوب شرقی طرح جزئی بازتولید شده در این اثر ظاهر شد و مسیر گروه A را دنبال کرد. در ابتدای پروژه سیبال موزه، مسیر قدیمی ال سیبال به شکلی شبیه یک جاده بزرگ شد، که تمام آذوقه، آب و تجهیزات توسط یک پیکاپ چهار چرخ متحرک به آنجا آورده شد. آب در سیبال همیشه کمیاب است، زیرا «چشمه کوچک» که مالر از آن یاد می‌کند (1908، ص 11) هرگز یافت نشد، احتمالاً به این دلیل که دیگر جاری نشده است. در سال 1966 FYDEP، آژانس توسعه مسئول Peten، جاده ای درجه بندی شده از شهر Sayaxche در 14 کیلومتری غرب، تا کمپ پروژه، که درست در جنوب ساختار A-24 ساخته شده بود، باز کرد. در زمان نگارش این مقاله، این جاده از Sayaxche تا نقطه اتصال با جاده ای که به سمت جنوب به Raxuja و از آنجا به Coban منتهی می شود، در وضعیت خوبی باقی می ماند، اما بقیه راه به Seibal اغلب برای وسایل نقلیه در فصل بارانی غیرقابل عبور است.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

From its source in Alta Verapaz, the Rio de la Pasion funs northward for about 80 km before changing course abruptly to the west, a course it then follows until it joins the Rio Salinas to form the Usumacinta. For most of the 20 km preceding this bend, the river funs (or crawls, for it is sluggish) along the foot of an escarpment, which reaches its greatest height of about 110 m above the river some 4 km before the bend. It was precisely on this highest ground that the city of Seibal came into being, with its outlying settlements spreading over a broad stretch of terrain to the west, which falls gradually toward the Arroyo Petexbatun. Until the early 19605 the only known approach to the ruins was from El Ceibal, once a monter/a, or lumber camp (and since then usually the site of a single dwelling), from whence a trail used to lead gently uphill for 4 km to Group A of the ruins. Then in 1961 a Peabody Museum reconnaissance party (Adams 1963) opened up the most direct feasible route to the ruins from a river landing. Now one can climb rather strenuously up a ravine that cuts into the escarpment, emerge near the southeast corner of the partial plan reproduced in this work, and follow the path to Group A. At the beginning of the museum's Seibal Project, the old trail from El Ceibal was widened into some semblance of a roadway, up which all the provisions, water, and equipment were brought in by a four-wheel-drive pickup. Water is always scarce at Seibal, for the "little spring" that Maler mentions (1908, p. 11) has never been found, probably because it has ceased to flow. In 1966 FYDEP, the development agency responsible for Peten, opened a graded road from the town of Sayaxche, 14 km to the west, as far as the Project's camp, which had been built just south of Structure A-24. At the time of writing, this road from Sayaxche remains in good condition as far as the junction with a road leading south to Raxuja and thence to Coban, but the rest of the way to Seibal is often impassable for vehicles during the rainy season.





نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی