Corporate Cultural Responsibility: Moratorium für Kultursponsoring

بحران های جهانی از سال 2008 یک چیز را کاملاً روشن کرده است: اعتماد مردم به تجارت و سیاست به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. بنابراین بازیابی اعتماد اولویت اصلی برای یک جامعه متعادل اجتماعی و برای ثبات پایدار است. بنابراین ارتباطات شرکتی با یک چالش استراتژیک مواجه است: در صورت امکان، شهرت و وجهه باید با بازگشتی قابل تایید بازیابی شود. اگرچه فرض مسئولیت اجتماعی - اعتبار ارائه شده - عاملی سازنده برای اعتماد و کنترل موفقیت در نظر گرفته می شود، به نظر می رسد فرهنگ نقش فرعی ایفا می کند. شهروندی شرکتی مدل مورد بحث ساعت است و مسئولیت اجتماعی شرکتی مفهومی است که دوباره کشف شده است: در این زمینه، مسئولیت فرهنگی شرکتی (CCR) اکنون باید خود را به عنوان یک رشته عمل دراماتورژیک به نفع شرکت ثابت کند. Wolfgang Lamprecht مقدمه ای بر موضوع CCR ارائه می دهد.

Die globalen Krisen seit dem Jahr 2008 haben eines sehr deutlich werden lassen: Das Vertrauen der Menschen in Wirtschaft und Politik ist signifikant gesunken. Die Wiedererlangung von Vertrauen gilt daher als oberste Prämisse für ein sozial ausgeglichenes Gesellschaftssystem und für nachhaltige Stabilität. Damit steht Unternehmenskommunikation vor einer strategischen Herausforderung: Reputation und Image müssen möglichst mit nachweisbaren Return wiederhergestellt werden. Zwar gilt die Übernahme gesellschaftlicher Verantwortung – Glaubwürdigkeit vorausgesetzt – als konstituierender Faktor für Vertrauen und Erfolgskontrolle, Kultur scheint dabei aber eine untergeordnete Rolle zu spielen. Corporate Citizenship ist das diskutierte Modell der Stunde und Corporate Social Responsibility ein wiederentdecktes Konzept: Innerhalb dessen muss sich nun eine Corporate Cultural Responsibility (CCR) als dramaturgischer Handlungsstrang zum Nutzen des Unternehmens beweisen. Wolfgang Lamprecht bietet eine Einführung in das Thema CCR.