Corotating Interaction Regions: Proceedings of an ISSI Workshop 6–13 June 1998, Bern, Switzerland

منطقه برهم کنش چرخشی (CIR) نتیجه برهمکنش بادهای سریع خورشیدی با بادهای خورشیدی کندتر پیش رو است. CIR ها دارای یک فضای سه بعدی بسیار بزرگ هستند و ساختار غالب در مقیاس بزرگ در هلیوسفر در فاز نزولی و حداقل چرخه فعالیت خورشیدی هستند. با این حال، تا همین اواخر، CIRها را فقط می‌توانستند نزدیک به صفحه دایره البروج رصد کنند، و بنابراین ساختار سه بعدی آنها برای ناظران و نظریه‌پردازان آشکار نبود. اولیس اولین فضاپیمایی بود که امکان کاوش مستقیم در بعد سوم هلیوسفر را فراهم کرد. از سال 1992، زمانی که فضاپیما وارد مدار قطبی شد که آن را از 0 تا 80 عرض جغرافیایی می برد، عملکرد فضاپیما بی عیب و نقص بوده و این مأموریت داده های عالی را از مجموعه ای از ابزارهای کاملاً مشابه ارائه کرده است. شاید هیجان انگیزترین مشاهدات در طول اولین عبور اولیس به سمت قطب جنوب خورشید یک CIR قوی و طولانی مدت بود که اثرات ذرات پرانرژی آن تا عرض های جغرافیایی غیرمنتظره بالا مشاهده شد. این مشاهدات، که در تعدادی از نشریات مستند شده است، کار نظری قابل توجهی را تحریک کرد.

A Corotating Interaction Region (CIR) is the result of the interaction of fast solar wind with slower solar wind ahead. CIRs have a very large three-dimensional ex­ tent and are the dominant large-scale structure in the heliosphere on the declining and minimum phase of the solar activity cycle. Until recently, however, CIRs could only be observed close to the ecliptic plane, and their three-dimensional structure was therefore not obvious to observers and theoreticians alike. Ulysses was the first spacecraft allowing direct exploration of the third dimen­ sion of the heliosphere. Since 1992, when it has entered a polar orbit that takes it 0 up to 80 latitude, the spacecraft's performance has been flawless and the mission has provided excellent data from a superbly matched set of instruments. Perhaps the most exciting observation during Ulysses' first passage towards the south pole of the Sun was a strong and long lasting CIR whose energetic particle effects were observed up to unexpectedly high latitudes. These observations, documented in a number of publications, stimulated considerable new theoretical work.