Corneal Sensitivity: Measurement and Clinical Importance

ما در چشم پزشکی خوش شانس هستیم که می توانیم بسیاری از جنبه های مورفولوژی چشم و عملکرد بینایی را به صورت کمی اندازه گیری کنیم. این اندازه‌گیری‌ها یا عینی هستند (به عنوان مثال الکترورتینوگرافی، تونومتری، الکترومیوگرافی، پاسخ‌های برانگیخته بصری، و غیره) یا ذهنی و روان‌فیزیکی (مانند حدت بینایی، میدان‌های بینایی، دید رنگی و غیره). یکی از جنبه های فیزیولوژی و آسیب شناسی قرنیه که تاکنون از اندازه گیری های دقیق و قابل اعتماد فرار کرده است، حساسیت قرنیه است. تلاش‌های قبلی نسبتاً خام بوده‌اند و می‌توان آن را با اندازه‌گیری فشار داخل چشم با فشرده‌سازی دیجیتال مقایسه کرد. پروفسور دریگر در یک دهه و نیم گذشته توجه خود را به مسئله زیبایی سنجی قرنیه معطوف کرده است. او استعدادی در ساخت و ابداع ابزارهای چشمی بدیع جدید دارد. تونومتر دستی او یک نمونه عالی است. او اکنون اصل این ابزار را در زیبایی‌سنج نوری الکترونیکی جدید اعمال کرده است. در بسیاری از نشریات، او اولین نتایج خود را با استفاده از این تکنیک مدرن برای مطالعه فیزیولوژی قرنیه و ارزیابی برخی شرایط پاتولوژیک گزارش کرده است. در این مونوگراف، پروفسور دریگر تمام مطالب و گزارش های خود را در مورد تجربه طولانی خود جمع آوری کرده است. سودمندی این ساز تازه شروع به قدردانی می کند. بدیهی است که این دستگاه جدید اندازه گیری به ما در نصب لنزهای تماسی، ارزیابی عفونت های هرپس سیمپلکس قرنیه، پیگیری سیر بعد از عمل بیماران با کراتوپلاستی نافذ و غیره کمک خواهد کرد.

We in ophthalmology are fortunate to be able to measure quantitatively many aspects of ocular morphology and visual function. These measurements are either objective (e. g. electroretinography, tonometry, electromyography, visually evoked responses, etc.) or subjective and psychophysical (e. g. visual acuity, visual fields, color vision, etc.). One aspect of corneal physiology and pathology which has so far escaped careful and reliable measurements is corneal sensitivity. Previous attempts have been rather crude and can be compared to measuring intraocular pressure by digital compression. Professor Draeger has for the last decade and a half directed his attention to the question of esthesiometry of the cornea. He has a gift for constructing and devising new ingenious ocular instruments. His handheld tonometer is a splendid example. He has now applied the principle of this instrument to the new electronic optical esthesiometer. In many publications he has reported on his first results using this modern technique to study corneal physiology and evaluate certain pathologic conditions. In this monograph Professor Draeger has collected all of his material and reports on his long experience. The usefulness of this instrument is just beginning to be appreciated. It is obvious that this new measuring device will help us in the fitting of contact lenses, evaluating herpes simplex infections of the cornea, follow the postoperative course of patients with a penetrating keratoplasty, etc.