Corinth in Late Antiquity: A Greek, Roman and Christian City

کورینت باستانی متاخر در خط مقدم تحولات رادیکال سیاسی، اقتصادی و مذهبی بود که از قرن دوم تا ششم پس از میلاد در سراسر جهان مدیترانه را فرا گرفت. یک شهر تجاری استراتژیک، این شهر به یک کلان شهر بسیار مهم در یونان روم تبدیل شد و بعدها به نقطه کانونی اصلی مسیحیت اولیه تبدیل شد. در اواخر دوران باستان، قرنتیان مقامات جدید مسیحی را به رسمیت شناختند. مناسک بدیع جشن و تزئین مدنی را پذیرفت. و تخریب، بازسازی و به مناظر و آثار باستانی شهر افزوده شد. آملیا براون با تکیه بر شواهدی از منابع ادبی باستانی، کاوش های باستان شناسی گسترده و سوابق تاریخی، این دوره دگرگونی شهری را از آگورا و معابد قدیمی گرفته تا کلیساها و استحکامات جدید بررسی می کند. براون متاثر از پیشرفت‌های روش‌شناختی مطالعات شهری، راه‌های بسیاری را نشان می‌دهد که کورینتی‌ها با ساخت، تخریب و تغییر کاربری فضای عمومی شهری به فشارهای داخلی و خارجی پاسخ دادند، بنابراین جامعه کورنت، هویت مدنی و زیرساخت‌های شهری را متحول کردند. مطالعات متنی و باستان‌شناسی، او این فرآیند را به تغییرات گسترده‌تر در زندگی شهری مرتبط می‌کند و به درک کنونی تجربه شهری در اواخر مدیترانه باستانی کمک می‌کند.

Late antique Corinth was on the frontline of the radical political, economic and religious transformations that swept across the Mediterranean world from the second to sixth centuries CE. A strategic merchant city, it became a hugely important metropolis in Roman Greece and, later, a key focal point for early Christianity. In late antiquity, Corinthians recognised new Christian authorities; adopted novel rites of civic celebration and decoration; and destroyed, rebuilt and added to the city's ancient landscape and monuments. Drawing on evidence from ancient literary sources, extensive archaeological excavations and historical records, Amelia Brown here surveys this period of urban transformation, from the old Agora and temples to new churches and fortifications. Influenced by the methodological advances of urban studies, Brown demonstrates the many ways Corinthians responded to internal and external pressures by building, demolishing and repurposing urban public space, thus transforming Corinthian society, civic identity and urban infrastructure.
In a departure from isolated textual and archaeological studies, she connects this process to broader changes in metropolitan life, contributing to the present understanding of urban experience in the late antique Mediterranean.