دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Franco Bargoni
سری: Orizzonte Mare Immagini A2
ناشر: Edizioni Dell’Ateneo & Bizzari
سال نشر: 1974
تعداد صفحات: 68
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 41 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Corazzate classe Vittorio Veneto به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جنگ های کلاس Vittorio Veneto نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
Линейные корабли типа Vittorio Veneto.
کلاس Vittorio Veneto آخرین و کامل ترین کشتی جنگی (نبردناو)
Regia Marina در طول جنگ جهانی دوم بود. پس از دستگیری موسولینی،
پس از 25 ژوئیه 1943 این کلاس به ایتالیا تغییر نام داد. ناوهای
جنگی به اصطلاح کلاس ویتوریو ونتو، سر نیزه برنامه ای بودند که
توسط دریاسالار کاواگناری برای تقویت رجیا مارینا اجرا شد. کلاسی
متشکل از چهار واحد در نظر گرفته شده بود که وزن اسمی آن 35000 تن
بود (طبق پارامترهای پیمان دریایی واشنگتن)، اما در واقعیت به شدت
از 40000 تن فراتر رفت. برای این چهار واحد نام لیتوریو، ویتوریو
ونتو، رم و ایمپرو پیش بینی شده بود. طراحی آنها، که حداقل در سال
1934 آغاز شد، به دنبال حداکثر سرعت و قدرت آتش بود.
Линейные корабли типа Vittorio Veneto.
La classe Vittorio Veneto fu lultima e piu perfezionata tra le
navi da battaglia (corazzate) della Regia Marina durante la
seconda guerra mondiale. Dopo larresto di Mussolini, dopo il 25
luglio 1943 la classe venne ribattezzata Italia. Le corazzate
della cosiddetta classe Vittorio Veneto furono la punta di
diamante del programma messo in campo dallammiraglio Cavagnari
per potenziare la Regia Marina. Venne prevista una classe di
quattro unita, nominalmente da 35 000 tonnellate (secondo i
parametri del trattato navale di Washington), ma che in realta
superarono abbondantemente le 40 000 t. Per queste quattro
unita vennero previsti i nomi di Littorio, Vittorio Veneto,
Roma e Impero. La loro progettazione, iniziata quantomeno nel
1934, venne curata per cercare la massima velocita e potenza di
fuoco.