Coping, Behavior, and Adaptation in Prison Inmates

این کتاب گزارش یک تلاش مشترک است. فرانک پورپورینو و من از مسیرهای بسیار متفاوت به نقطه شروع کارمان رسیدیم. من که در ابتدا به عنوان یک روانشناس تجربی آموزش دیده بودم، در محدوده آزمایشگاه به طور فزاینده ای ناآرام شده بودم و یک سال پایانی را معادل یک دوره کارآموزی بالینی گذراندم. سپس مدتی را به عنوان مشاور پاره وقت در یک ندامتگاه محلی گذراندم. بیشتر وقت من در مؤسسه با زندانیانی سپری شد که مشکلات مختلفی داشتند، احتمالاً حدود 50 نفر در طول یک سال. اگرچه این بسیار کمتر از آن چیزی بود که یک روانشناس تمام وقت در سیستم ممکن بود با آن مواجه شود، اما به عنوان یک دوره آموزشی سریع در مورد زندانیان مشکل دار و مشکلات زندانیان عمل کرد. خیلی زود کلیشه های من در مورد محکومان عملاً بی فایده نشان داده شد. فهمیدم که طبقات جنایتکار همه سطوح جامعه را شامل می شود و رفتار زندانیان مانند سایر انسان ها در یک محیط سخت است.

This book is the report of a collaborative effort. Frank Porporino and I arrived at the starting point for our work together by very different routes. Originally trained as an experimental psychologist, I had become in­ creasingly restive within the confines of the laboratory, and spent a sab­ batical year in the equivalent of a clinical internship. I then spent some time as a part-time consultant in a local penitentiary. Most of my time in the institution was spent with inmates with a variety of problems, probably about 50 individuals over the course of a year. Although this was far fewer than a full-time psychologist in the system might encounter, it served as a quick cram course on problem prisoners and prisoner problems. Very quickly my stereotypes about convicts were shown to be virtually useless. I learned that the criminal classes included all levels of society, and that the behavior of prisoners was the same as that of other human beings in a difficult environment.