دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: روانشناسی ویرایش: نویسندگان: John Fiscalini سری: ISBN (شابک) : 023113262X, 9780231132626 ناشر: Columbia University Press سال نشر: 2004 تعداد صفحات: 261 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 853 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Coparticipant Psychoanalysis: Toward a New Theory of Clinical Inquiry به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب همیاری روانکاوی: به سوی نظریه جدیدی از تحقیق بالینی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
به طور سنتی، دو مدل بالینی در روانکاوی غالب بوده اند: پارادایم کلاسیک، که تحلیلگر را به عنوان یک آینه عینی می بیند، و پارادایم مشارکت کننده-مشاهده، که تحلیلگر را به عنوان یک شرکت کننده-مشاهده بین الاذهانی می نگرد. به گفته جان فیسکالینی، یک تغییر تکاملی در آگاهی روانکاوانه رخ داده است، که منجر به تحقیق مشارکتی شده است، پارادایم سومی که نشان دهنده یک تغییر چشمگیر در نظریه بالینی تحلیلی است و پیامدهای بالینی عمیقی دارد. تحقیق مشارکتی تمرکز فردگرایانه کلاسیک را ادغام می کند. سنت و تمرکز اجتماعی دیدگاه شرکت کننده- ناظر. با تأکید اساسی بر برابری تحلیلی تحلیلگران و بیماران، تعامل عاطفی، تقارن روانی، و متقابل رابطه مشخص شده است. بر خلاف دو پارادایم قبلی، تحقیق مشارکتی نشان میدهد که همه ما ذاتاً موجوداتی اشتراکی هستیم و در عین حال، همزمان به طور ذاتی خود شکوفا و افراد منحصربهفرد هستیم. این کتاب از نزدیک به دیالکتیک درمانی خود شخصی و بین فردی می پردازد و خودشیفتگی - انحراف خود - را در نقش بالینی آن به عنوان روان رنجوری که همه روان رنجورهای دیگر را زمینه ای می کند، مورد بحث قرار می دهد. بنابراین هدف این کتاب تعریف تحقیق مشارکتی است. اصول اصلی آن را بیان کند؛ تحلیل پیامدهای آن برای نظریه خود و درمان خودشیفتگی؛ و پتانسیل درمانی حوزه مشارکتی و ماهیت مشارکتی انتقال، مقاومت، اقدام درمانی و حیات تحلیلی را مورد بحث قرار دهید. فیسکالینی "فضای تحلیلی" را بررسی می کند که محدودیت روانی فعالیت مشارکتی را مشخص می کند. "زندگی از طریق فرآیند"، که به گفته او، همه تغییرات تحلیلی را تحت تأثیر قرار می دهد. و "باز بودن به تکینگی" که برای سرزندگی تحلیلی ضروری است. روانکاوی مشارکتی بینش های مهمی را در تئوری و عمل بالینی به ارمغان می آورد و منبعی ارزشمند برای روانکاوان و درمانگران و همچنین دانشجویان و پزشکان روانشناسی، روانپزشکی و مددکاری اجتماعی است.
Traditionally, two clinical models have been dominant in psychoanalysis: the classical paradigm, which views the analyst as an objective mirror, and the participant-observation paradigm, which views the analyst as an intersubjective participant-observer. According to John Fiscalini, an evolutionary shift in psychoanalytic consciousness has been taking place, giving rise to coparticipant inquiry, a third paradigm that represents a dramatic shift in analytic clinical theory and that has profound clinical implications.Coparticipant inquiry integrates the individualistic focus of the classical tradition and the social focus of the participant-observer perspective. It is marked by a radical emphasis on analysts' and patients' analytic equality, emotional reciprocity, psychic symmetry, and relational mutuality. Unlike the previous two paradigms, coparticipant inquiry suggests that we are all inherently communal beings and, yet, are simultaneously innately self-fulfilling, unique individuals. The book looks closely at the therapeutic dialectics of the personal and interpersonal selves and discusses narcissism -- the perversion of the self -- within its clinical role as the neurosis that contextualizes all other neuroses. Thus the goal of this book is to define coparticipant inquiry; articulate its major principles; analyze its implications for a theory of the self and the treatment of narcissism; and discuss the therapeutic potential of the coparticipant field and the coparticipant nature of transference, resistance, therapeutic action, and analytic vitality. Fiscalini explores "analytic space," which marks the psychic limit of coparticipant activity; the "living through process," which, he suggests, subtends all analytic change; and "openness to singularity," which is essential to analytic vitality. Coparticipant Psychoanalysis brings crucial insights to clinical theory and practice and is an invaluable resource for psychoanalysts and therapists, as well as students and practitioners of psychology, psychiatry, and social work.