Convergence, Divergence and Changing Trade Patterns: Theoretical Inquiries into the Role of Preferences, Factor Accumulation, Technological Change and Government Intervention

1. مقدمه و نمای کلی تا چند سال پیش، تئوری رشد اقتصادی (به سولو، 1956 برمی گردد؛ برای مقدمه، بورمیستر و دوبل، 1970) همگرایی نرخ رشد و سطح درآمد سرانه اقتصادهایی را که ترجیحات یکسانی دارند، پیش بینی می کرد. فناوری ها و همان نرخ های رشد جمعیت، مستقل از شرایط اولیه. کشورهایی که سهام سرمایه پایینی دارند سریعتر از کشورهایی با سرمایه بالاتر رشد می کنند، تا اینکه در بلندمدت، همه آنها به یک نرخ رشد ثابت مشترک همگرا می شوند. این پیش‌بینی به دلیل نحوه \"توضیح\" رشد در مدل‌هایی از این دست است. رشد تولید سرانه، در ساده‌ترین مدل، از رشد برون‌زای بهره‌وری نیروی کار ناشی می‌شود (به‌عنوان مثال، سالای مارتین، 1990؛ گروسمن و هلپمن، 1991a، فصل 2 را ببینید). از آنجایی که این افزایش بهره وری به صورت برون زا ارائه شده است، خود مدل هیچ توضیحی در مورد منبع آن ارائه نمی دهد. پیش بینی همگرایی نرخ رشد به خودی خود بسیار مشکوک است و مشاهدات نشان می دهد که در سطح بین المللی یا اصلاً همگرایی داده نمی شود یا زمان بسیار طولانی می برد. ادبیات تئوری رشد "جدید" مدل های متنوعی را ارائه می دهد که مفاهیم نظری آنها از واگرایی تا همگرایی را در بر می گیرد و بنابراین ابزارهای کاری بسیار بهتری را برای تحلیل مشاهدات دنیای واقعی ارائه می دهد. این مدل‌ها (با رومر، 1986 و لوکاس، 1988 شروع می‌شوند) رشد تولید ناخالص ملی یا درآمد سرانه را از درون مدل با گنجاندن اثرات بیرونی مانند سرمایه دانش عمومی (مثلاً

1. Introduction and overview Until still few years ago, economic growth theory (going back to Solow, 1956; for an introduction cf. Burmeister and Dobell, 1970) predicted convergence of both growth rates and level of per capita income of economies which share identical preferences, technologies and same population growth rates, independently of initial conditions. Countries with a low capital stock grow faster than those with a higher capital stock, until, in the long-run, they all converge to a common constant growth rate. This prediction is due to the way how growth is "explained" in models of this kind. Growth of output per capita resulted, in the simplest model, from an exogenous growth oflabour productivity (see e. g. Sala-i-Martin, 1990; Grossman and Helpman, 1991a, ch. 2). Si!1ce this increase of productivity is exogenously given, the model itselfdoes not give any explanation ofits source. The prediction ofconvergence ofgrowth rates, itself, is very doubtful and observations show, that on an international level either convergence is not given at all, or that it takes a very long time. The literature of the "new" theory of growth provides a rich variety of models whose theoretical implications range from divergence to convergence and thus offers much better working tools in order to analyze real world observations. These models (starting with Romer, 1986 and Lucas, 1988) explain growth of GNP or per capita income from within the model by includingexternal effects such as a public stock ofknowledge capital (e. g.