Continuous Consumer Equivalence Scales: Item-specific effects of age and sex of household members in the budget allocation model

هزینه‌های کودکان به‌عنوان مصرف‌کننده موضوعی است که به همان اندازه که پیچیده و پیچیده است، جالب و جذاب است. این جالب است به ویژه به این دلیل که هزینه های کودکان اغلب مبهم است، بنابراین دست کم گرفته می شود ("ارزان تر از دوجین"). ملاحظات روشنگرانه تر ممکن است به ترتیب بر تنظیم خانواده و سیاست جمعیت در سطح خرد و کلان زندگی تأثیر بگذارد. از نقطه نظر روش شناختی، این موضوع جالب است زیرا مصرف توسط تک تک اعضای یک خانواده را نمی توان به طور مستقیم اندازه گیری کرد، بلکه فقط می توان آن را به صورت غیر مستقیم استنباط کرد. در نتیجه، تلاش‌ها برای حل مشکل هزینه کودکان به همان اندازه که رضایت‌بخش یا ناموفق بوده است، مکرر و متنوع بوده است. یک رویکرد (قدیمی‌تر) برای تعیین هزینه‌های مصرف توسط کودکان در مقایسه با بزرگسالان (مرد) مبتنی بر ملاحظات فیزیولوژیکی بود، یعنی. با توجه به کالری مورد نیاز، و ماهیت هنجاری و نه تجربی: یک مقیاس بین المللی (لیگ ملل) معادل مصرف کننده و همچنین مقیاس ملی ما (آمستردام) نتایج این تلاش ها بود. متأسفانه، این نزدیک بینی فیزیولوژیکی میزان مصرف کودکان (جوانان) را به شدت کم می کند: کالری هایی که مصرف می کنند ممکن است از نظر تعداد کم باشد، اما قیمت بالایی دارند. علاوه بر این، نه تنها بدن آن‌ها، بلکه ذهن‌های در حال رشد آن‌ها نیز به اهمیت (خواندن و غیره) نیاز دارند که شامل هزینه‌هایی است. پیش از این، این امر در مورد زنان صدق می کند که - به عنوان جنس قوی تر از نظر بیولوژیکی - نسبت به مردان به کالری کمتری نیاز دارند، بدون توجه به نیازهای ذهنی و سایر نیازهای خود (بالاخره، همه اینها به ماده مربوط به ذهن است).