Contemporary Visual Culture and the Sublime

در طول تاریخ طولانی و پرفراز و نشیب خود، تعالی بین تعاریف مکانی و زمانی، از مفهوم سازی آن بر حسب عظمت و بی نهایت طبیعت (فضایی)، تا بازتعریف پسامدرن آن به عنوان یک "رویداد"، متناوب بوده است. زمانی)، از مفهوم سازی آن بر حسب شکست ما در «نقشه شناختی» شبکه جهانی غیرمتمرکز سرمایه یا ساختار ریزوماتیک پسا متروپل (فضایی)، تا بازتعریف عصب پدیدارشناختی آن بر حسب زمانمندی جدید حضور تولید شده توسط شبکه. /زمان واقعی (زمانی). این جلد به بررسی جایگاه امر متعالی در فرهنگ معاصر و ارزش‌های زیبایی‌شناختی، فرهنگی و سیاسی رمزگذاری شده در آن می‌پردازد. نقشه ای از اعلای معاصر را از نظر محدودیت های بازنمایی - سینمایی، شناختی، عصبی فیزیولوژیکی، تکنولوژیکی یا محیطی ارائه می دهد.

In the course of its long and tumultuous history the sublime has alternated between spatial and temporal definitions, from its conceptualization in terms of the grandeur and infinity of Nature (spatial), to its postmodern redefinition as an "event" (temporal), from its conceptualization in terms of our failure to "cognitively map" the decentered global network of capital or the rhizomatic structure of the postmetropolis (spatial), to its neurophenomenological redefinition in terms of the new temporality of presence produced by network/real time (temporal). This volume explores the place of the sublime in contemporary culture and the aesthetic, cultural, and political values coded in it. It offers a map of the contemporary sublime in terms of the limits―cinematic, cognitive, neurophysiological, technological, or environmental―of representation.