Contemporary Topics in Molecular Immunology

ایمونوشیمی، که اخیراً ایمونولوژی مولکولی مجدداً نامگذاری شده است، در طول تاریخ طولانی خود با ساختار و عملکرد آنتی‌بادی‌ها و ویژگی واکنش‌های آنتی‌بادی-آنتی‌ژن درگیر بوده است. با پراش پرتو ایکس اخیر چندین قطعه ایمونوگلوبولین متبلور (Ig) و تجزیه و تحلیل کامل مولکول Ig، ساختار سه بعدی آنتی‌بادی‌ها و محل‌های ترکیب لیگاند آن‌ها مشخص شده است که مراحل پایانی مرحله‌ای از تحقیقات ایمونولوژیکی را نشان می‌دهد. حداقل 75 سال پیش قابل ردیابی است. در همان زمان، ایمونولوژیست های شیمیائی در مسیرهای جدیدی حرکت کرده اند. یک شروع اساسی در یک جهت با خالص سازی RNA های پیام رسان (mRNA ها) برای زنجیره های Ig انجام شده است. هیبریداسیون این RNA ها (یا نسخه های DNA آنها ساخته شده با آنزیم ترانس کریپتاز معکوس) به DNA سلولی شروع به ارائه تخمین های قانع کننده ای از تعداد ژن های Ig در رده ژرم می کند. و برخی از مطالعات هیبریداسیون قبلاً شواهد پیشنهادی برای جابجایی ژن‌های V و C از موقعیت‌های مجزا به موقعیت‌های مجاور در DNA جدا شده از سلول‌ها در مراحل مختلف تمایز به دست آورده‌اند. علاوه بر این، ترجمه آزمایشگاهی mRNA های Ig کشش آبگریز قابل توجهی از حدود 20 اسید آمینه را در انتهای N زنجیره Ig در حال تولد نشان داده است. این قطعه اضافی در Ig استخراج شده یا ترشح شده توسط سلول های پلاسما وجود ندارد، احتمالاً به این دلیل که به سرعت از زنجیره "پری ایمونوگلوبولین" در داخل سلول جدا می شود، اما قطعه اضافی احتمالا نقش کلیدی در هدایت سنتز prelg به ایفا می کند. مسیر ترشحی سلول.

Immunochemistry, recently rechristened molecular immunology, has been pre­ occupied throughout its long history with the structure and function of antibodies and the specificity of antibody-antigen reactions. With the recent X-ray diffrac­ of several crystallized immunoglobulin (Ig) fragments and a whole tion analyses Ig molecule, the three-dimensional structure of antibodies and their ligand­ combining sites has been realized, marking the concluding stages of a phase of immunological research that can be traced back at least 75 years. At the same time chemically minded immunologists have been moving in new directions. A substantial beginning in one direction has been made with the purification of messenger RNAs (mRNAs) for Ig chains. Hybridization of these RNAs (or their DNA copies made with the enzyme reverse transcriptase) to cell DNA is beginning to provide convincing estimates of the number of germ-line Ig genes. And some hybridization studies have already yielded suggestive evidence for translocation of V and C genes from separate to contiguous positions in DNA isolated from cells at different stages of differentiation. Moreover, in vitro trans­ lation of Ig mRNAs has revealed a remarkably hydrophobic stretch of about 20 amino acids at the N-terminus of the nascent Ig chain. This extra piece is absent in the Ig extracted from or secreted by plasma cells, presumably because it is rapidly cleaved from the "preimmunoglobulin" chain within the cell, but the extra piece probably plays a key role in directing the synthesis of prelg to the cell's secretory pathway.