Contemporaries and snobs

این نسخه جدید معاصران و اسنوب ها، مجموعه ای برجسته از مقالات لورا رایدینگ، تاریخچه ای متضاد از شعر مدرنیستی عالی ارائه می دهد.

لورا رایدینگ معاصران و اسنوب ها (1928) اولین جلد از مقالاتی بود که به طور انتقادی با شعرهای مدرنیستی عالی از موضع بیگانه درگیر شد. برای خوانندگان امروزی، این گزارش قانع‌کننده‌ای را ارائه می‌کند - به نوبه‌ی خود شخصی، در مرحله‌ای تاریخی - از اینکه چگونه نهادینه‌سازی مدرنیسم شعر تجربی را رد کرد. مهم‌تر از همه، معاصران و اسنوب‌ها تاریخچه‌ای متضاد از ویژگی‌های خاص ارائه می‌کند، از آنچه که نهاد مدرنیسم پشت سر گذاشته (و به جای گذاشته است). با گرترود اشتاین به عنوان شخصیت اصلی آن، این کتاب از غیرمتعارف ها، «وحشی ها» و تئوری نشده ها دفاع می کند.

دفاع ظریف رایدینگ از شاعرانگی فرد در معاصران و اسنوب ها نشان دهنده یک اولین تلاش فراموش شده اما ضروری برای شناسایی و پرورش آنچه اکنون یک تبار شاعرانه کاملاً تعریف شده است که از استاین به آوانگارد تجربی معاصر منتهی می شود. در این مقاله‌ها، رایدینگ خوانندگان خود را به یک تور بسیار کامل در صحنه‌ی انتقادی دهه 1920 می‌برد. در میان دیگر رساله‌های تأثیرگذار، او چوب مقدس تی. اس. الیوت و مقالات سرمقاله‌اش در معیار، «شعر و مطلق» آلن تیت، مقالات جان کرو رانسوم در مورد مدرنیست را در نظر می‌گیرد. شاعر، مقالات ادجل ریکورد در تقویم نامه های مدرن، و انتشارات هربرت رید پس از مرگ از مقالات تی ای.هولم. رایدینگ خاطرنشان می کند که همه این انتقادها به شاعران مدرن جلای جدی و حرفه ای می بخشید، اما آیا برای شعر خوب بود؟ پاسخ قاطع او "نه" است. این نسخه جدید شامل مقدمه‌ای از لورا هفرنان و جین مالکوم است که ارتباطات فراوان بین معاصران و اسنوب‌ها و بحث‌های انتقادی و آزمایش‌های شاعرانه دهه 1920 را خوانا می‌کند، همچنین یادداشت‌های توضیحی، کتاب‌شناسی زمانی از کار سوارکاری، و فهرستی از نام‌های خاص.

This new edition of Contemporaries and Snobs, a landmark collection of essays by Laura Riding, offers a counter-history of high modernist poetics.  

Laura Riding’s Contemporaries and Snobs (1928) was the first volume of essays to engage critically with high modernist poetics from the position of the outsider. For readers today, it offers a compelling account—by turns personal, by turns historical—of how the institutionalization of modernism denuded experimental poetry. Most importantly, Contemporaries and Snobs offers a counter-history of the idiosyncratic, of what the institution of modernism left (and leaves) behind. With Gertrude Stein as its figurehead, the book champions the noncanonical, the “barbaric,” and the undertheorized.

Riding’s nuanced defense of a poetics of the person in Contemporaries and Snobs represents a forgotten but essential first attempt to identify and foster what is now a well-defined poetic lineage that leads from Stein to the contemporary experimental avant-garde. In these essays, Riding takes her readers on a remarkably thorough tour through the critical scene of the 1920s. Among other influential treatises, she considers T. S. Eliot’s The Sacred Wood and his editorial essays in The Criterion, Allen Tate’s “Poetry and the Absolute,” John Crowe Ransom’s essays on the modernist poet, Edgell Rickword’s essays in The Calendar of Modern Letters, and Herbert Read’s posthumous publication of T. E. Hulme’s essays. All of this criticism, Riding notes, gave modern poets a sheen of seriousness and professionalism, but was it good for poetry? Her decisive answer is “no.” This new edition includes an introduction by Laura Heffernan and Jane Malcolm that makes legible the many connections between Contemporaries and Snobs and the critical debates and poetic experiments of the 1920s, as well as explanatory notes, a chronological bibliography of Riding’s work, and an index of proper names.