Constraining Supersymmetric Models: Using Higgs Physics, Precision Observables and Direct Searches

این پایان نامه تجزیه و تحلیل می کند که چگونه پسوندهای فوق متقارن (SUSY) مدل استاندارد (SM) فیزیک ذرات را می توان با استفاده از اطلاعات فیزیک هیگز، مشاهده پذیرهای دقیق الکتروضعیف و جستجوهای مستقیم برای ذرات جدید محدود کرد. جستجوی مستقیم ذرات SUSY در LHC تاکنون به هیچ سیگنالی منجر نشده است و محدودیت هایی در فضای پارامتر SUSY تعیین شده است. اندازه گیری ویژگی های بوزون هیگز مشاهده شده در 125 گیگا الکترون ولت و همچنین جرم بوزون W می تواند محدودیت های غیرمستقیم ارزشمندی را فراهم کند و محدودیت های جستجوی مستقیم را تکمیل کند. محاسبات دقیق برای فروپاشی هیگز و قابل مشاهده‌های دقیق الکتروضعیف در حداقل گسترش فوق متقارن مدل استاندارد و گسترش ابرمتقارن بعدی به حداقل مدل استاندارد انجام می‌شود. علاوه بر این، روشی برای تفسیر مجدد محدودیت های LHC از جستجوهای مستقیم SUSY در سناریوهای واقعی SUSY ارائه شده است. پیامدهای پدیدارشناختی آن نتایج به طور کامل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

This thesis analyses how supersymmetric (SUSY) extensions of the Standard Model (SM) of particle physics can be constrained using information from Higgs physics, electroweak precision observables and direct searches for new particles. Direct searches for SUSY particles at the LHC have not resulted in any signal so far, and limits on the SUSY parameter space have been set. Measurements of the properties of the observed Higgs boson at 125 GeV as well as of the W boson mass can provide valuable indirect constraints, supplementing the ones from direct searches. Precise calculations are performed for Higgs decays and electroweak precision observables within the minimal supersymmetric extension of the Standard Model and the next to-minimal supersymmetric extension of the Standard Model. Furthermore, a method is presented to reinterpret the LHC limits from direct SUSY searches in more realistic SUSY scenarios. The phenomenological consequences of those results are thoroughly analysed.