Consensus Under Fuzziness

متأسفانه ما در دوران پرتلاطم و دشواری زندگی می کنیم که گرفتار مشکلات مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و همچنین بلایای طبیعی در سراسر جهان است. سیستم‌ها بیش از پیش پیچیده‌تر می‌شوند و این به همه سطوح مربوط می‌شود، که نمونه آن اولاً توسط اتحادهای سیاسی جهانی، گروه‌هایی از کشورها، مناطق و غیره، و در مرحله دوم، توسط شرکت‌های چند ملیتی (جهانی) و شرکت‌های با هر اندازه‌ای مشخص می‌شود. همین نگرانی ها همه گروه های اجتماعی را تحت تاثیر قرار می دهد. همه اینها فرآیند تصمیم گیری را بسیار پیچیده می کند. عملاً در تمام فرآیندهای تصمیم گیری در این سیستم های پیچیده، بازیگران مختلفی (تصمیم گیرندگان) وجود دارند که نماینده افراد (افراد، کشورها، شرکت ها و غیره) و گروه های ذینفع مربوطه خود هستند. برای رسیدن به یک تصمیم معنادار (خوب)، باید نظرات همه این بازیگران در نظر گرفته شود یا ممکن است تصمیمی رد شده و اجرا نشود. در حالت ایده‌آل، پس از اجماع بین طرف‌های درگیر، تصمیم‌گیری می‌شود. بنابراین، اجماع وضعیت بسیار مطلوبی است. در بیشتر موارد دنیای واقعی عدم قطعیت قابل توجهی در مورد تمام جنبه های فرآیند تصمیم گیری وجود دارد. علاوه بر این، نظرات، اهداف، محدودیت‌ها و غیره معمولاً به طور نامشخص شناخته می‌شوند. این امر فرآیند تصمیم گیری را دشوار می کند زیرا نمی توان از ابزارهای \"سخت\" معمولی

We live, unfortunately, in turbulent and difficult times plagued by various political, economic, and social problems, as well as by natural disasters worldwide. Systems become more and more complicated, and this concerns all levels, exemplified first by global political alliances, groups of countries, regions, etc., and secondly, by multinational (global) corporations and companies of all sizes. These same concerns affect all social groups. This all makes decision processes very complicated. In virtually all decision processes in these complicated systems, there are various actors (decision makers) who represent individual subjects (persons, countries, companies, etc.) and their respective interest groups. To reach a meaningful (good) decision, opinions of all such actors must be taken into account or a given decision may be rejected and not implemented. Ideally, a decision would be made after a consensus between the parties involved had been attained. So, consensus is a very desirable situation. In most real-world cases there is considerable uncertainty concerning all aspects of the decision making process. Moreover, opinions, goals, constraints, etc. are usually imprecisely known. This makes the decision making process difficult as one cannot employ conventional "hard" tools.