Consensus on Peirce’s Concept of Habit: Before and Beyond Consciousness

این کتاب اولین بررسی مفهوم منحصر به فرد سی اس پیرس از عادت است. عادت عملگرایان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم را متحرک ساخت، که باتوم را از دانشمندان کلاسیک، به ویژه ارسطو، گرفتند. برجسته ترین در میان عملگرایان پس از آن چارلز سندرز پیرس است. در زبان عامیانه ما، عادت بر یک الگوی رفتار دلالت دارد. با این وجود، مفهوم پیرس از کاربرد به نظم صرف یا رفتار انسانی فراتر می رود. به پدیده های طبیعی و اجتماعی گسترش می یابد و جهان های درونی و بیرونی منسجمی را ایجاد می کند. فصل‌های این مجموعه، عادت پیرسی را تعریف و تقویت می‌کنند. به این ترتیب، آنها دیالکتیک بین شک و باور را برجسته می کنند. شک عادت را بی ثبات می کند و امکان باورهای جدید را در قالب تغییر عادت باز می گذارد. و بدون تغییر عادت، منظم بودن از عادت خارج می‌شود - مطابق با سیستم‌های خودکار/مکانیستی. این رفتار با عادت نشان می‌دهد که چگونه از طریق عامل انسانی، نظم‌های نوآورانه رفتار و تفکر، روند هشیاری ناخودآگاه را پیش می‌برد. مورد دوم زمانی تحقق می یابد که مقتضیات (عادات ثابت پدیده های فیزیکی) مبنای اصلاح طرحواره های کنش و شیوه های استدلال را تشکیل می دهند. علاوه بر این، این کتاب نمودار می کند که چگونه نشانه های شاخص در زبان و عمل در ایجاد الگوهای توجه محوری هستند. و اینکه چگونه این عادت ها جهت گیری های جدید را در قالب های رویداد تطبیق می دهند. این برای کسانی که به متافیزیک یا نشانه شناسی پیرس علاقه مند هستند، از جمله دانشمندان ارشد و دانشجویان فلسفه و دین، روانشناسی، جامعه شناسی و انسان شناسی، و همچنین ریاضیات، و علوم طبیعی در نظر گرفته شده است.

This book constitutes the first treatment of C. S. Peirce’s unique concept of habit. Habit animated the pragmatists of the 19th and early 20th centuries, who picked up the baton from classical scholars, principally Aristotle. Most prominent among the pragmatists thereafter is Charles Sanders Peirce. In our vernacular, habit connotes a pattern of conduct. Nonetheless, Peirce’s concept transcends application to mere regularity or to human conduct; it extends into natural and social phenomena, making cohesive inner and outer worlds. Chapters in this anthology define and amplify Peircean habit; as such, they highlight the dialectic between doubt and belief. Doubt destabilizes habit, leaving open the possibility for new beliefs in the form of habit-change; and without habit-change, the regularity would fall short of habit – conforming to automatic/mechanistic systems. This treatment of habit showcases how, through human agency, innovative regularities of behavior and thought advance the process of making the unconscious conscious. The latter materializes when affordances (invariant habits of physical phenomena) form the basis for modifications in action schemas and modes of reasoning. Further, the book charts how indexical signs in language and action are pivotal in establishing attentional patterns; and how these habits accommodate novel orientations within event templates. It is intended for those interested in Peirce’s metaphysic or semiotic, including both senior scholars and students of philosophy and religion, psychology, sociology and anthropology, as well as mathematics, and the natural sciences.