Consensual Processes

کلمه اجماع برای قرن‌ها، شاید هزاران سال، مکرراً استفاده شده است. مردم همیشه مهم تلقی می‌کردند که تصمیم‌هایی که تأثیر طولانی‌مدت بر گروه‌ها، کشورها یا حتی تمدن‌ها دارند، به‌صورت توافقی اتخاذ شوند. بدون شک پیچیدگی دنیای مدرن در تمامی ابعاد اجتماعی، فناوری، اقتصادی و فرهنگی آن، محیط های جدیدی را ایجاد کرده است که در آن اجماع مطلوب تلقی می شود. اجماع معمولاً بیانگر حالت توافقی است که در گروهی از عوامل، انسان یا نرم افزار حاکم است. در معنای دقیق کلمه، اجماع به معنای اتفاق نظر بودن توافق است. از آنجایی که چنین حالتی اغلب دست نیافتنی یا حتی غیرضروری است، سایر مفاهیم مرتبط با اجماع کمتر مطرح شده است. اینها معمولاً شامل مفاهیم درجه بندی شده، جزئی یا غیردقیق هستند. مشارکت در این جلد، چنین مفاهیم کم‌تر - و در نتیجه کلی‌تر - را از اجماع تعریف و استفاده می‌کند. با این حال، اجماع همچنین می تواند به فرآیندی اشاره داشته باشد که در آن وضعیت توافق حاصل می شود. باز هم این حالت می تواند چیزی کمتر سختگیرانه از یک اتفاق نظر کامل همه عوامل در مورد همه گزینه ها باشد. این فرآیند ممکن است شامل اصلاحات، تصمیم‌گیری‌ها و/یا کاهش دیدگاه‌ها یا ورودی‌های افراد یا عوامل نرم‌افزاری به منظور دستیابی به وضعیت اجماع درک شده به معنای کلی‌تر باشد. فرآیندهای دستیابی به اجماع نیازمند برخی رویکردها، روش‌ها و تکنیک‌های محاسباتی نرم، به‌ویژه روش‌های فازی و احتمالی هستند. این موارد برای انطباق با عدم دقت در معنای برخی از مفاهیم اساسی مورد استفاده در تعریف اجماع به عنوان حالت توافق و به عنوان فرآیندی که طی آن باید به این حالت رسید، مورد نیاز است. هدف کلی این جلد ارائه یک مرور و تحلیل جامع از مسائل مربوط به حالت های اجماع و فرآیندهای توافقی است.