دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: David Scott
سری:
ناشر: Duke University Press
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 291
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Conscripts of Modernity: The Tragedy of Colonial Enlightenment به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سربازان وظیفه مدرنیته: تراژدی روشنگری استعماری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
دیوید اسکات در این برهه بنبست و سرخورده در تاریخ پسااستعماری - زمانی که بسیاری از آرمانشهرهای ضداستعماری در لابهلای فرسودگی، فساد و اقتدارگرایی پژمرده شدهاند، نیاز به مفهومسازی مجدد گذشته به منظور تجسم مجدد آیندهای قابل استفادهتر را مطرح میکند. او توضیح میدهد که چگونه، قبل از استقلال، ضداستعمارگران انتقال از استعمار به پسااستعمار را بهعنوان داستانی عاشقانه روایت میکردند – بهعنوان داستانی از غلبه و اثبات، نجات و رستگاری. اسکات معتقد است که مطالعات پسااستعماری همان مسیر را در پیش می گیرد و این محدودیت های مفهومی را تحمیل می کند. او پیشنهاد می کند که تراژدی ممکن است چارچوب روایی مفیدتری نسبت به رمانتیک باشد. در تراژدی، آینده به عنوان یک حرکت بدون وقفه رو به جلو ظاهر نمی شود، بلکه به عنوان یک سلسله فراز و نشیب آهسته و گاهی برگشت پذیر به نظر می رسد. اسکات مفاهیم سیاسی و معرفتشناختی چگونگی درک گذشته در رابطه با حال و آینده را از طریق بازنگری در شاهکار تاریخ ضداستعماری سیال آر جیمز، ژاکوبنهای سیاه، که برای اولین بار در سال 1938 منتشر شد، بررسی میکند. در آن کتاب، جیمز داستان توسن را بیان میکند. L'Ouverture و ساخت انقلاب هائیتی به عنوان یکی از اثبات رمانتیک. در نسخه دوم، که در سال 1963 در ایالات متحده منتشر شد، جیمز مطالب جدیدی را درج کرد که نشان می داد آن داستان ممکن است مفید به عنوان تراژدی گفته شود. اسکات از بازنویسی جیمز از فیلم The Black Jacobins برای مقایسه بازده نسبی عاشقانه و تراژدی استفاده می کند. او در پایانی، تفکر جیمز در مورد تراژدی، تاریخ و انقلاب را با هانا آرنت در «در انقلاب» در کنار هم قرار میدهد. او استفاده آنها از تراژدی را بهعنوان وسیلهای برای قرار دادن گذشته در رابطه با حال به منظور استخراج سیاست برای آیندهای ممکن، مقایسه میکند.
At this stalled and disillusioned juncture in postcolonial history—when many anticolonial utopias have withered into a morass of exhaustion, corruption, and authoritarianism—David Scott argues the need to reconceptualize the past in order to reimagine a more usable future. He describes how, prior to independence, anticolonialists narrated the transition from colonialism to postcolonialism as romance—as a story of overcoming and vindication, of salvation and redemption. Scott contends that postcolonial scholarship assumes the same trajectory, and that this imposes conceptual limitations. He suggests that tragedy may be a more useful narrative frame than romance. In tragedy, the future does not appear as an uninterrupted movement forward, but instead as a slow and sometimes reversible series of ups and downs. Scott explores the political and epistemological implications of how the past is conceived in relation to the present and future through a reconsideration of C. L. R. James’s masterpiece of anticolonial history, The Black Jacobins, first published in 1938. In that book, James told the story of Toussaint L’Ouverture and the making of the Haitian Revolution as one of romantic vindication. In the second edition, published in the United States in 1963, James inserted new material suggesting that that story might usefully be told as tragedy. Scott uses James’s recasting of The Black Jacobins to compare the relative yields of romance and tragedy. In an epilogue, he juxtaposes James’s thinking about tragedy, history, and revolution with Hannah Arendt’s in On Revolution. He contrasts their uses of tragedy as a means of situating the past in relation to the present in order to derive a politics for a possible future.
Prologue 1 1. Futures Past 23 2. Romanticism and the Longing for Anticolonial Revolution 58 3. Conscripts of Modernity 98 4. Toussaint's Tragic Dilemma 132 5. The Tragedy of Colonial Enlightenment 170 Epilogue 209 Notes 223 Acknowledgments 271 Index 273