Connections, Cognition and Alzheimer’s Disease

ارتباط اساسی بین ضایعات نوروپاتولوژیک بیماری آلزایمر و مشکل آنچه زمینه ساز سندرم بالینی است از ابتدای قرن حل نشده باقی مانده است. آیا گره‌های نوروفیبریلاری و پلاک‌های پیری مستقیماً با علائم بالینی مرتبط هستند یا این‌ها پدیده‌هایی هستند که سیگنال از دست دادن سیناپسی و عصبی را نشان می‌دهند؟ در دهه گذشته، این سوالات از طریق مطالعات سیستماتیک بر روی افراد مبتلا به درجات مختلف زوال عقل با استفاده از تکنیک‌های ایمونوهیستوشیمی جدیدتر و رویکردهای کمی برای مطالعه آسیب‌شناسی عصبی مورد بازبینی قرار گرفته‌اند. اکنون می توان تصویری یکسان از زوال عقل بیماری آلزایمر به عنوان ناشی از فروپاشی سیستم های عصبی خاص داشت، زیرا تغییرات پاتولوژیک به طور انتخابی و به طور خاص ساختارهای مرتبط با حافظه و عملکردهای شناختی بالاتر را شامل می شود. این کتاب حاوی مجموعه مقالات جلسه ای است که توسط بنیاد سازماندهی شده است. ایپسن که محققانی را در زمینه آسیب شناسی عصبی، زیست شناسی مولکولی، ژنتیک، روانشناسی عصبی، تصویرسازی مغز و نورولوژی بالینی گرد هم آورد. .

The fundamental relationship between the neuropathological lesions of Alzheimer's disease and the problem of what underlies the clinical syndrome has remained unsolved since the beginning of the century. Are neurofibrillary tangles and senile plaques directly related to clinical symptoms, or are they epiphenomena that signal synaptic and neuronal loss? In the last decade, these questions have been revisited through systematic studies of individuals with various degrees of dementia using newer immunohistochemical techniques and quantitative approaches to neuropathological study. It is now possible to have a uniform picture of Alzheimer's disease dementia as resulting from collapse of specific neural systems, as pathological changes selectively and specifically involve structures related to memory and higher cognitive functions.This book contains the proceedings of a meeting organized by the Fondation Ipsen which brought together researchers in neuropathology, molecular biology, genetics, neuropsychology, brain imagery and clinical neurology. .