Confronting Peace: Local Peacebuilding in the Wake of a National Peace Agreement

اکثر آثار اخیر در مورد تلاش‌های جوامع محلی گرفتار در جنگ داخلی بر تلاش‌های آن‌ها برای باقی ماندن مکان‌های امن و ایمن در برابر خشونتی که آنها را احاطه کرده است متمرکز کرده‌اند - جوامع یا مناطق بی‌طرف صلح. در مقابل، این کتاب بر جوامع محلی صلح متمرکز است که پس از امضای توافقنامه صلح در سطح ملی با چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی مانند توافق‌نامه صلح در آفریقای جنوبی، فیلیپین، بوروندی، تیمور شرقی، سیرالئون و صلح کنونی مواجه می‌شوند. روند در کلمبیا بین فارک و دولت کلمبیا. وظیفه جوامع ایجاد یک صلح پایدار و بادوام پس از یک جنگ داخلی خشونت آمیز و معامله ای است که مردم محلی معمولاً تأثیر کمی بر آن داشته اند یا هیچ تأثیری بر آن نداشته اند. چنین توافقنامه هایی به دنبال مشارکت آنها در ایجاد صلح کوتاه مدت و بلندمدت است و از جوامع محلی انتظار دارد که با مشکلات جنگجویان مسلح سابق، آوارگان داخلی و پناهندگان، قانون و نظم در غیاب حضور زیاد دولت، بیکاری بالا و نیاز مقابله کنند. برای بازسازی گسترده و گسترده زیرساخت های فیزیکی آسیب دیده یا تخریب شده در طول جنگ. این که چگونه جوامع محلی با خواسته‌های «صلح» کنار آمده‌اند، موضوعی است که در هر یک از این فصل‌های جداگانه، نوشته‌شده توسط نویسندگانی با تجربه مستقیم جوامع مردمی که با چنین «مشکلات صلح» دست و پنجه نرم می‌کنند، می‌گذرد.

Most recent works about the efforts of local communities caught up in a civil war have focused on their efforts to remain places of security and safety from the violence that surrounds them—neutral peace communities or zones. This book, in contrast, focuses on local peace communities facing new challenges and opportunities once a peace agreement has been signed at the national level, such as those in South Africa, the Philippines, Burundi, East Timor, Sierra Leone, and the present peace process in Colombia between the FARC and the Colombian Government. The communities’ task is to make a stable and durable peace in the aftermath of a violent civil war and a deal on which local people have usually had little or no influence. Such agreements seek to involve them in both short and longer term peace-building, and expect local communities to cope with problems of armed ex-combatants, IDPs and refugees, law and order in the absence of much state presence, high unemployment and the need for widespread and massive reconstruction of physical infrastructure damaged or destroyed during the war. How local communities have coped with the demands of “peace” is thus the theme that runs through each of these individual chapters, written by authors with direct experience of grassroots communities struggling with such “problems of peace.”  

​