دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: Policy Studies 42
نویسندگان: Samir Kumar Das
سری: Internal Conflicts and State Building Challenges in Asia
ISBN (شابک) : 1932728686, 9781932728682
ناشر: East-West Center Washington
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 95
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 444 کیلوبایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Conflict and Peace in India's Northeast: The Role of Civil Society به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب درگیری و صلح در شمال شرق هند: نقش جامعه مدنی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این تک نگاری نقش گروه های جامعه مدنی را در ایجاد صلح در سه منطقه درگیری در شمال شرق هند - آسام، ناگا هیلز/ ناگالند و میزو هیلز/ میزورام بررسی می کند. این درگیریهای سیاسی پیچیده هستند و هر درگیری نشاندهنده طغیانآمیزی از خواستههای رقیب و اغلب مجموع صفر است. در بررسی نقش گروههای جامعه مدنی، این مطالعه بین فرآیندهای رسمی (بین دولت هند و برخی سازمانهای شورشی) و فرآیندهای صلح غیررسمی در سطح محلی تمایز قائل میشود که همزیستی جوامع مختلف را با وجود خشونت ادامه میدهد. این دو فرآیند منعکس کننده راه های بسیار متفاوت برای پرداختن به مناقشه و تعریف نقش گروه های جامعه مدنی در ایجاد صلح هستند. در روند رسمی صلح، نقش گروههای جامعه مدنی این است که طرفهای متخاصم را به میز مذاکره بکشانند، شرایط آتشبس بالقوه قابل قبولی را تعیین کنند و راهحلهای احتمالی را پیشنهاد کنند. تاکید بر یافتن راهحلهایی در سطح کلان است، با این باور که تسویه حساب منجر به حل مشکلات سطح خرد نیز خواهد شد. در مقابل، نقش گروههای جامعه مدنی در فرآیندهای غیررسمی این است که دائماً بر سر مرزهای قومی مذاکره کنند و زندگی مشترک جوامع رقیب را در یک روستا، محل یا محله ممکن کنند. سازش در هر سطحی برای حل تعارض مورد نیاز است. ابتکارات مردمی همچنین به جداسازی مردم از گروه های شورشی کمک می کند. فرآیندهای صلح رسمی و غیر رسمی اغلب در مسیرهای موازی با حداقل تأثیر بر یکدیگر پیش می روند. ارتباط این دو فرآیند بسیار مهم است. برای اینکه گروه های جامعه مدنی در ایجاد صلح مؤثرتر باشند، باید از نظر اجتماعی یکپارچه شده و با سایر مؤلفه ها و ذینفعان هم افزایی ایجاد کنند.
This monograph examines the role of civil society groups in peace building in three conflict regions in India's Northeast--Assam, Naga Hills/Nagaland, and Mizo Hills/Mizoram. These political conflicts are complex with each conflict representing a cacophony of competing, often zero-sum demands. In investigating the role of civil society groups, the study distinguishes between official (between the Government of India and certain insurgent organizations) and unofficial peace processes at the local level that makes coexistence of diverse communities possible despite the continuing violence. These two processes reflect very different ways of addressing conflict and defining the role of civil society groups in peace building. In the official peace process, the role of civil society groups is to bring warring parties to the negotiating table, set forth potentially agreeable ceasefire terms, and suggest possible settlements. The emphasis is on finding solutions at the macro level in the belief that settlement will also lead to resolution of micro level problems. In contrast the role of civil society groups in the unofficial processes is to constantly negotiate across ethnic boundaries and make it possible for rival communities to live together in the same village, locality, or neighborhood. Compromise is required at every level for conflict resolution. Popular initiatives also help insulate the general population from rebel groups. The official and unofficial peace processes often proceed on parallel tracks with minimum impact on each other. It is important for the two processes to be connected. For civil society groups to be more effective in peace building, they must be socially integrated and develop synergy with other constituents and stakeholders.