Computed Tomography of the Retroperitoneum: An Anatomical and Pathological Atlas with Emphasis on the Fascial Planes

با ظهور سی تی ما وارد حوزه جدیدی از تصویربرداری رادیولوژیک شدیم. ساختارهایی که به ندرت دیده می شدند آشکار شدند. در هیچ قسمتی از بدن تاثیر سی تی به اندازه ی خلف صفاق عمیق نبود. در ناحیه پیش از سی تی این ناحیه از بدن را نمی‌توان مستقیماً مطالعه کرد و تنها زمانی که ناهنجاری‌های فاحش وجود داشت می‌توان از آنها قدردانی کرد. بهترین کاری که می‌توانستیم انجام دهیم این بود که با مطالعه تأثیر آن بر روی اندام‌های اطراف که موقعیت آنها تحت تأثیر رشد قرار گرفته باشد، یک فرآیند مشکوک را شناسایی کنیم. اوروگرافی، مطالعات باریم یا آنژیوگرافی به این امید استفاده شد که تغییر در موقعیت عروق، حالب یا روده ما را به تشخیص صحیح هدایت کند. با توموگرافی کامپیوتری همه اینها تغییر کرد. اسکنرهای مدرن که امروزه در دسترس همگان هستند، به ما این امکان را می‌دهند که جزئیاتی را که تنها چند سال پیش تصور نمی‌کردیم، درک کنیم. فراوانی چربی در این ناحیه کمک می کند تا حتی کوچکترین ساختارها به وضوح نشان داده شود. ما اکنون توانایی تشخیص عروق کوچک، غدد لنفاوی و صفحات فاسیال را داریم. ما ابزاری داشتیم که به ما امکان می داد ساختارهایی را مطالعه کنیم که تاکنون فقط توسط آناتومیست یا در حین تشریح جراحی دیده می شد.

With the advent of CT we entered a new area of radiological imaging. Structures which rarely if ever were seen became apparent. In no part of the body was the impact of CT as profound as it was in the retroperitoneum. In the pre-CT area this region of the body could not be directly studied and only when gross abnormalities were present could they be appreciated. The best we could do was to try to identify a suspected process by studying its effect on surrounding organs whose position might have been affected by the growth. Urography, barium studies or angiography were employed in the hope that variation in the position of the vessels, ureter or bowel would lead us to the correct diagnosis. With computed tomography all this changed. Modern scanners, available to all today, permit us to appreciate details undreamed of only few years ago. The abundance of fat in this region helps to clearly show even the smallest of structures. We now have the ability to recognize small vessels, lymph nodes and fascial planes. We had a tool which permitted us to study structures which hitherto were only seen by the anatomist or during surgical dissection.