Compounding in Modern Greek

یکی از چالش‌های اصلی در زبان‌شناسی، توضیح ترکیبات است - شکل‌گیری آنها و همچنین دلایلی که ساختار آنها بین زبان‌ها متفاوت است. این کتاب درباره یونانی جدید با بررسی دقیق ترکیبات متنوع و پیچیده آن، مطالعه ای به همان اندازه که مبتنی بر تئوری است و از نظر داده غنی است، به چالش می کشد. با افزایش دانش ما در مورد ترکیب و واژه سازی به طور کلی، دامنه استثنایی آن الگوی شایسته ای برای زبان شناسان، به ویژه صرف شناسان است، و بینش هایی را برای دانشجویان نحو، واج شناسی، گویش شناسی و گونه شناسی و غیره ارائه می دهد. نویسنده به بررسی مضامین سطح اولی مانند ترتیب و روابط اجزاء، سرگی، برون مرکزیت و اشباع نقش تتا می پردازد. او نشان می دهد که چگونه ترکیب یونانی مدرن با اشتقاق و عطف ارتباط دارد و مرزهای بین ترکیبات و عبارات را ترسیم می کند. با کاوش ترکیبات دیالکتیکی متفاوت و شناسایی تغییرات تاریخی، این تحلیل به ترکیبات مشابه شکل گرفته در زبان‌های کاملاً نامرتبط گسترش می‌یابد.

One of the core challenges in linguistics is elucidating compounds—their formation as well as the reasons their structure varies between languages. This book on Modern Greek rises to the challenge with a meticulous treatment of its diverse, intricate compounds, a study as grounded in theory as it is rich in data. Enhancing our knowledge of compounding and word-formation in general, its exceptional scope is a worthy model for linguists, particularly morphologists, and offers insights for students of syntax, phonology, dialectology and typology, among others. The author examines first-tier themes such as the order and relations of constituents, headedness, exocentricity, and theta-role saturation. She shows how Modern Greek compounding relates to derivation and inflection, and charts the boundaries between compounds and phrases. Exploring dialectically variant compounds, and identifying historical changes, the analysis extends to similarly formed compounds in wholly unrelated languages.