مشخصات کتاب

Composition, Chromaticism and the Developmental Process: A New Theory of Tonality

ویرایش:  
نویسندگان: Henry Burnett. Roy Nitzberg  
سری:  
ISBN (شابک) : 0754651622, 9780754651628 
ناشر: Routledge 
سال نشر: 2007 
تعداد صفحات: 431 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 11 مگابایت 

کلمات کلیدی مربوط به کتاب ترکیب، رنگ‌شناسی و فرآیند رشد: نظریه‌ای جدید از تونالیته: موسیقی، آهنگسازی

در صورت تبدیل فایل کتاب Composition, Chromaticism and the Developmental Process: A New Theory of Tonality به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب ترکیب، رنگ‌شناسی و فرآیند رشد: نظریه‌ای جدید از تونالیته نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب ترکیب، رنگ‌شناسی و فرآیند رشد: نظریه‌ای جدید از تونالیته

موسیقی‌شناسی، که به‌عنوان مجموعه‌ای از رویدادها و رشته‌های متفاوت منتقل شده است، مدت‌هاست که به یک «گلوله جادویی»، به اصطلاح «نظریه میدان یکپارچه» نیاز داشته است که می‌تواند دگردیسی ثابت موسیقی هنری غربی را از مدالیته اواخر قرون وسطی تا بیستم تفسیر کند. آتونالیته قرن در یک ساختار نظری واحد. بدون آن گلوله جادویی، بحث‌هایی از این دست به طور فزاینده‌ای پیچیده می‌شوند و بدتر از آن، اعتبار هر مدل و ایده‌های دگرگون‌کننده‌ای در مورد تکامل طبیعی سبک‌ها مورد تردید قرار می‌گیرد و حتی امروز به عنوان مظهر تعصب غایت‌شناختی غم‌انگیز مورد تردید قرار می‌گیرد. هنری برنت و روی نیتزبرگ، برخلاف تفکر کنونی، ادعا می‌کنند که رویکرد غایت‌شناختی برای مشاهده تغییرات سبکی، زمانی که از منظر صرفاً ترکیبی در نظر گرفته شود، همچنان معتبر است. نویسندگان درک سنتی توسعه را به چالش می کشند و نظریه جدیدی از تونالیته یازده گام را در ارتباط با مجموعه ترکیب بندی غربی پیش می برند. این کتاب سیر تحول تونالیته و تأثیر آن بر سبک و خود فرآیند ترکیب بندی را ترسیم می کند. این تئوری مبتنی بر جنبه دیاتونیکی سیستم های مختلف آهنگی نیست که توسط آهنگسازان مورد بهره برداری قرار می گیرد. در عوض، این تئوری مبتنی بر رنگی است - اکتاو کروماتیک نه تنها منبع یک دیالکتیک تکاملی بسیار مبتکرانه است، بلکه پیشرفت لحظه به لحظه خود روایت موسیقی را نیز در بر می گیرد. حتی عمیق‌ترین آموزه‌های شنکر و گمانه‌زنی‌های غالباً شگفت‌انگیز و ارزشمند ریمان، تووی، دالهاوس و دیگران، هنوز هیچ نظریه‌ای درباره‌ی رشد ارائه نمی‌کنند و بنابراین در نهایت نمی‌توانند گره‌های مختلف ارگانیسم ترکیبی را در یک کل واحد متحد کنند. برنت و نیتزبرگ فراتر از تئوری و تحلیل موجود حرکت می‌کنند تا نظریه خود را از نقطه‌نظر «میدان‌های زمین» رنگی پایه‌گذاری کنند. این فیلدها انتخاب‌های رنگی خاصی هستند که آهنگساز برای اطلاع‌رسانی و طراحی یک ترکیب کامل استفاده می‌کند، و از انحرافات رنگی خاص برای کنترل فرآیند کار در مقیاس بزرگ استفاده می‌کند که ماهیت «توسعه» است. به طور خلاصه، نویسندگان ادعا می‌کنند که یک پس‌زمینه رنگی که با یک پس‌زمینه ضدپونگ دیاتونیک همزیستی دارد، ممکن است روند توسعه ترکیبی را تعریف کند. این رویدادهای رنگی و دیاتونیک دو عبارت جنس اکتاوهای تونیک هستند که به آرامی باز می شوند.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Musicology, having been transmitted as a compilation of disparate events and disciplines, has long necessitated a 'magic bullet', a 'unified field theory' so to speak, that can interpret the steady metamorphosis of Western art music from late medieval modality to twentieth-century atonality within a single theoretical construct. Without that magic bullet, discussions of this kind are increasingly complicated and, to make matters worse, the validity of any transformational models and ideas of the natural evolution of styles is questioned and even frowned upon today as epitomizing a grotesque teleological bigotry. Going against current thinking, Henry Burnett and Roy Nitzberg claim that the teleological approach to observing stylistic change is still valid when considered from the purely compositional perspective. The authors challenge the traditional understanding of development, and advance a new theory of eleven-pitch tonality as it relates to the corpus of Western composition. The book plots the evolution of tonality and its bearing on style and the compositional process itself. The theory is not based on the diatonic aspect of the various tonal systems exploited by composers; rather, the theory is chromatically based - the chromatically inflected octave being the source not only of a highly ingenious developmental dialectic, but also encompassing the moment-to-moment progression of the musical narrative itself. Even the most profound teachings of Schenker, and the often startlingly original and worthwhile speculations of Riemann, Tovey, Dahlhaus and others, still provide no theory of development and so are ultimately unable to unite the various tendrils of the compositional organism into a unified whole. Burnett and Nitzberg move beyond existing theory and analysis to base their theory from the standpoint of chromatic 'pitch fields'. These fields are the specific chromatic pitch choices that a composer uses to inform and design a complete composition, utilizing specific chromatic inflections to control a large-scale working out process that is the very essence of 'development'. In short, the authors claim that a chromatic background that coexists with a diatonic contrapuntal background may define the process of compositional development. These chromatic and diatonic events are the two genus expressions of slowly unfolding tonic octaves.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب Pro Windows Embedded Compact 7: Producing Device Drivers

دانلود کتاب Sozialdemokratische Reformpolitik und Öffentlichkeit

دانلود کتاب Information Gathering and Dissemination: The Contribution of JETRO to Japanese Competitiveness

دانلود کتاب Global Jewish Foodways: A History

دانلود کتاب Drugs 2.0