دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1
نویسندگان: Miles Jackson
سری: Oxford Monographs in International Law
ISBN (شابک) : 0198736932, 9780198736936
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 273
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب همکاری در حقوق بین الملل: حقوق بین الملل خارجی مرجع سالنامه ها سالنامه ها اطلس نقشه ها فهرست ها فهرست ها راهنمای مصرف کننده واژه نامه ها اصطلاحنامه ها دایره المعارف ها موضوع انگلیسی به عنوان زبان دوم آداب مطالعه شجره نامه نقل قول ها بقا آمادگی اضطراری آزمون آماده سازی واژه ها گرامر نگارش تحقیق کتاب تازه متنی
در صورت تبدیل فایل کتاب Complicity in International Law به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب همکاری در حقوق بین الملل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب به بررسی این موضوع می پردازد که چگونه حقوق بین الملل
همدستی دولتی و فردی را ممنوع می کند. همدستی شکل مشتق شده ای از
مسئولیت است که شریک جرم را به خطای یک بازیگر اصلی مرتبط می کند.
هر زمان که یک نظام حقوقی مشارکت را ممنوع می کند، باید به سؤالات
خاصی در مورد محتوا و ساختار قواعد بپردازد. برای درک اینکه حقوق
بینالملل چگونه به این سؤالات پاسخ میدهد، این کتاب چارچوبی
تحلیلی را پیشنهاد میکند که در آن قوانین همدستی ممکن است
ارزیابی شوند و از یک ادعای هنجاری در مورد چگونگی ساختار آنها
دفاع میکند.
بر اساس این چارچوب و ادعای هنجاری، این کتاب نشان میدهد که حقوق
کیفری بینالملل با استفاده از دکترینهای تحریک و کمک و مشارکت
برای القای مشارکتکنندگان در جرایم بینالمللی، مشارکت فردی را
به شیوهای جامع تنظیم میکند. در مقابل، مقررات حقوق بینالملل
در مورد همدستی دولت از لحاظ تاریخی با فقدان قواعد همدستی مشخص
شده است. این در حال تغییر است. حقوق بین الملل در رابطه با
همدستی دولت در تخلف دولت دیگر، هم تعهدات خاص و هم تعهدات عمومی
را تحمیل می کند، دومی دولت ها را از کمک یا کمک به دولت دیگر در
ارتکاب هر عمل متخلف بین المللی منع می کند. با توجه به نحوه
مشارکت دولتها در آسیبهای ناشی از بازیگران غیردولتی، ساختار
هنجاری سنتی حقوق بینالملل که تعهداتی را فقط بر دوش دولتها
تحمیل میکرد، امکان ممنوعیت مشارکت دولت را بهعنوان شکلی از
همدستی منع کرد. همانطور که آن ساختار هنجاری سنتی تکامل یافته
است، بنابراین امکان مسئول دانستن دولت ها برای همدستی در اقدامات
نادرست بازیگران غیردولتی پدیدار شده است.
هم خطاهایی که بازیگران بین المللی مرتکب می شوند و هم اشتباهاتی
که آنها انجام می دهند بیشتر و بیشتر می شود. کمک یا تشویق دیگران
به تعهد، مهم است.
This book examines how international law prohibits state and
individual complicity. Complicity is a derivative form of
responsibility that links an accomplice to the wrongdoing of a
principal actor. Whenever a legal system prohibits complicity,
it must address certain questions as to the content and
structure of the rules. To understand how international law
answers these questions, this book proposes an analytical
framework in which complicity rules may be assessed and defends
a normative claim as to how they should be structured.
Anchored by this framework and normative claim, this book shows
that international criminal law regulates individual complicity
in a comprehensive way, using the doctrines of instigation and
aiding and abetting to inculpate complicit participants in
international crimes. By contrast, international law's
regulation of state complicity was historically marked by an
absence of complicity rules. This is changing. In respect of
state complicity in the wrongdoing of another state,
international law now imposes both specific and general
complicity obligations, the latter prohibiting states from
aiding or assisting another state in the commission of any
internationally wrongful act. In respect of the ways that
states participate in harms caused by non-state actors, the
traditional normative structure of international law, which
imposed obligations only on states, foreclosed the possibility
of prohibiting the state's participation as a form of
complicity. As that traditional normative structure has
evolved, so the possibility of holding states responsible for
complicity in the wrongdoing of non-state actors has
emerged.
More and more, both the wrongs that international actors
commit, and the wrongs they help or encourage others to commit,
matter.